| |
Α! Εσείς, δεν παίζεστε με τίποτε. Έχω την εντύπωση ότι, μετά το Παρίσι, έχετε εξελιχθεί σε θηλυκή συμμορία, αποκρίθηκε γελώντας, παρατεταμένα κόντρα στα ου που …έπεφταν σύννεφο…
Άλεξ σταμάτα γιατί, με τα αστεία σου, θα μας κάνεις, να κατουρηθούμε συμπλήρωσε η Έλσα …κρατώντας την κοιλιά της από τα χάχανα.
Προτίμησαν , προτού μπουν στο μαγαζί να ηρεμήσουν λίγο ενώ ο Άλεξ καλού κακού, «κλειδώνοντας το αμάξι στο παρκινγκ του καταστήματος» τσεκάρισε στην απομέσα τσέπη του σακακιού την διαμαντένια του έκπληξη!
Ο μπάρμπα Θωμάς μόλις τους μυρίστηκε κατέφθασε, «με επαγγελματικές τσιριμόνιες» στην είσοδο να τους υποδεχτεί.
Ω! Τον αξιοσέβαστο κύριο καθηγητή μας και, την εκλεκτή του παρέα… Καλώς μας ήρθατε. Μεγάλη τιμή για το κατάστημα μας παρακαλώ, περάστε… Δίνοντας ταυτόχρονα εντολή, «στους σερβιτόρους που αλαφιασμένοι έτρεχαν, να εξυπηρετήσουν» παιδιά, γρήγορα πρώτο τραπέζι στο κύριο καθηγητή και, την εξαιρετική συντροφιά του.
Οι αρχικοί πελάτες του μαγαζιού μόλις κατάλαβαν την παρουσία του διάσημου συμπολίτης τους ξέσπασαν σε παρατεταμένα, χειροκροτήματα ενώ αρκετοί, έτρεξαν να τον ασπαστούν η να του πάρουν χειραψία.
Αλέξ, με την κατάσταση αυτή, τι κάνουμε τώρα? Ρώτησε αμήχανα η Νάντια.
Είναι παγκοίνως γνωστό ότι η φήμη, προηγείται… Ανταποδίδουμε ευγενικά τους χαιρετισμούς , χαμογελάμε και, καθόμαστε της απάντησε χαμηλόφωνα συνεχίζοντας…
Άλλοι, έχουν το πρόβλημα δείχνοντας με βλέμμα γεμάτο σημασία, τους συνοδούς ασφαλείας οι οποίοι, τσιτωμένοι με τα σούρτα, φέρτα και, την επαφή του κόσμου μαζί του βρισκόταν με το, ένα χέρι στην σκανδάλη!
Και το χειρότερο, «παραμάσχαλα έκρυβαν βαριά σαρανταπεντάρια» δεν μπόραγαν με τόση ζέστη, να αποχωριστούν τα σακάκια τους.
Ο Άλεξ σαν τους είδε πανικόβλητους και, καταϊδρωμένους τους λυπήθηκε.
Ζήτησε από τη διεύθυνση, ένα ξέχωρο τραπέζι για δύο, σε μέρος που εύκολα, μπορούσαν να εποπτεύουν το χώρο κάνοντας τους,
νεύμα να ..αράξουν.
Φρόντισε ακόμη, να τους εξυπηρετήσουν και όλα, να περαστούν στον λογαριασμό του άλλωστε η εχεμύθειά τους, άξιζε κάθε κέρασμα, με το παραπάνω.
Τα νέα της άφιξης του μέσω του παμπόνηρου μπάρμπα Θωμά, διαδόθηκαν ταχύτατα ώσπου σε λίγο, να σου ο πρώτος φωτογράφος.
Ακολούθησαν δημοσιογράφοι και κάμεραμαν που κατέφθαναν, για να καταγράψουν τα ζωηρά ενσταντανέ.
Ο Αλέξ στις επίμονες, δημοσιογραφικές επικλήσεις τους απαντούσε στερεότυπα.
Η βράδια, είναι ιδιωτική κερνάω αλλά, συνεντεύξεις δεν δίνω.
Σε λίγο στο μαγαζί, έγινε το αδιαχώρητο όλοι, είχαν ενωθεί σε, μια γλεντζέδικη παρέα.
Η ρεμπετοκομπανία, με τους …ζωντανούς μουσικούς χάριζε διαρκώς για εκείνους ευθυμοτράγουδα ενώ το τσακίρ κέφι, είχε φτάσει στο …απροχώρητο.
Τα όμορφα ζεϊμπέκικα από τις χαριτωμένες αδελφές είχαν γίνει θέμα συζήτησης κι’ ενώ τα φλας, αναβόσβηναν διαρκώς οι φελλοί από τις σαμπάνιες, θύμιζαν πυροβολικό σε νυχτερινή άσκηση.
Κάπου εκεί κοντά χαράματα που το γλέντι, είχε ανάψει για τα καλά ο Αλέξ… παραπατώντας πλησίασε στην ορχήστρα κάνοντας μισοζαλισμένος νεύμα, να σταματήσουν.
Έπιασε, ένα μικρόφωνο και, ξεροβήχοντας, «μπροστά στην απορημένη Νάντια και, στο κοινό που δεν έβγαζε άχνα» για να καθαρίσει την βραχνάδα του, ακούστηκε.
Πήρα αυτό το μαραφέτι όχι για, να τραγουδήσω όπως ορισμένοι ίσως φανταστήκατε αλλά, να σας παρακαλέσω να παραστείτε… ως μάρτυρες…
Όλοι μεν ευθυμοχαρείς αλλά, στο άκουσμα της λέξης μάρτυρες, …κουμπώθηκαν, σφυρίζοντας αδιάφορα.
Παρά την χαλαρή κατάσταση κανείς, «ακόμη, κι’ αν τους καλούσε, μια προσωπικότητα σαν ελόγου του» δεν έδειχνε διάθεση για, τέτοια..
Ο Άλεξ κατανοώντας την υφέρπουσα ψυχρότητα, ξανάπε με ύφος …περισπούδαστο.
Κυρίες ,κύριοι. Κατανοώ την σιωπηρή σας άρνηση όμως, δεν ζητώ μάρτυρες για δικαστήριο αλλά… κρατώντας λίγο την αναπνοή του σε αρραβώνα και, γάμο … φώναξε χαρούμενα εκπλήσσοντας προς στιγμήν τους πάντες προτού, συνεχίσει.
Όσοι σήμερα παραβρίσκεστε εδώ παρακαλώ, γίνεστε μάρτυρες στην πρόταση την οποία με μεγάλη μου τιμή, θα κάνω σε μια πανέμορφη, κυρία.
Δίνοντας την φορά αυτή στη φωνή του επίσημο τόνο, είπε… στρεφόμενος προς το μέρος της…
Κυρία Αναστασία! Ζητώ το χέρι της κόρης σου Νάντιας
τι λες, θα μου την εμπιστευτείς ώστε, εκείνη να γίνει γυναίκα μου και εσύ, …μητέρα μου?
Την επίσημη αναγγελία ακολούθησε, ένα υπόγειο, χαρούμενο μουρμουρητό…
Πες το ναι, κυρία Αναστασία πες το, τόλμησαν να φωνάξουν οι πιο θερμόαιμοι καρτερώντας, με ενδιαφέρον την απάντηση της.
Εκείνη, στην γενική έκκληση ακούστηκε γεμάτη τρακ.
Τόσα χρόνια, σε αποκαλώ παιδί μου. Δεν έχω λοιπόν, καμιάν αντίρρηση φτάνει, να το θέλει και, η ίδια είπε, σκύβοντας ανάμεσα σε ζήτω και μπράβο, να αγκαλιάσει την κόρη της που υπό της παροτρύνσεις των θαμώνων για συγκατάθεση, φώναξε δακρυσμένη.
Μητέρα ναι! Δέχομαι, να ενώσω την ζωή μου μαζί του πέφτοντας, στην αγκαλιά της Έλσας ενώ ο Άλεξ που την είχε πλησιάσει περνούσε, το διαμαντένιο μονόπετρο στο χέρι της αφήνοντας την, να τον μαλώνει χαδιάρικα.
Βρε παλιόπαιδο γιατί, μου το έκανες αυτό προτού, φιληθούν με πάθος.
Η ευτυχισμένη τους στιγμή, ξεσήκωσε θύελλα από χειροκροτήματα , ευχές, και τραταρίσματα.
Η ορχήστρα ξανάρχισε να παίζει εύθυμα κι ο Αλέξ ζήτησε, να κεραστούν όλοι.
Ο μπάρμπα Θωμάς έτριβε τα χέρια του γεμάτος ικανοποίηση.
Δεν ήταν δα και μικρό πράγμα, μια ήμερα καθημερινή , να του προκύψει στο μαγαζί τέτοιο λαχείο χώρια, την δωρεάν διαφήμιση.
Από την άλλη ο Αλέξ, είχε καταφέρει με, ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια.
Και, να βρεθεί κατάλληλα προετοιμασμένος για, ένα ερωτικό τετ α τετ με τη Νάντια και, στη καλύτερη στιγμή της καριέρας του με, άκρως εκκωφαντικό τρόπο, να υλοποιήσει την υπόσχεση του, να παντρευτεί εκείνη, που αγαπούσε αληθινά.
Το γλέντι που ακολούθησε, κράτησε μέχρι που ο ήλιος, ανέτειλε για τα καλά.
Συνεχίζεται…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
