|
| Αμπαρωμενοι | | |
ΑΜΠΑΡΩΜΕΝΟΙ
Σαράντα χρόνια δίπλα, δίπλα,
άντρες, γυναίκες, παιδιά και φίλοι
κι ούτε που γνωριστήκαμε
κι έτσι θα χωριστούμε…
Κλεφτές ματιές από παραθυράκια,
θαρρείς σε πόρτα φυλακής.
Σύρονται, ίσα, ίσα, για να περάσει ένα πιάτο…
κι ύστερα πάλι σφαλνούν.
Πόρτες μανταλωμένες,
που ο Φόβος αμπαρώνει.
Μέσα, εμείς κι μοναξιά μας.
Συχνά κι αυτή δεν μας γνωρίζει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
smaragdenia 14-05-2013 @ 12:11 | Πόρτες μανταλωμένες,
που ο Φόβος αμπαρώνει.
Μέσα, εμείς κι μοναξιά μας.
Συχνά κι αυτή δεν μας γνωρίζει.
ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...............
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΘΟΝΗ..
Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ..........
ΜΑ ΑΣ ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΔΩ ΜΕΣΑ...............
ΜΑ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΚΑΙ ΖΕΣΤΕΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΙΩΘΟΙΝΤΑΙ................
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ................. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Vicky mouse 14-05-2013 @ 13:15 | Πόρτες μανταλωμένες,
που ο Φόβος αμπαρώνει.
Μέσα, εμείς κι μοναξιά μας.
Συχνά κι αυτή δεν μας γνωρίζει. .......
έτσι ακριβώς!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μαυρομαντηλού 14-05-2013 @ 16:12 | Πόρτες μανταλωμένες,
που ο Φόβος αμπαρώνει.
Μέσα, εμείς κι μοναξιά μας.
Συχνά κι αυτή δεν μας γνωρίζει.
ΕΓΩ ΑΦΗΝΩ ΞΕΚΛΕΙΔΩΤΑ ΠΑΝΤΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::wink.:: ::wink.:: | | Marios Nk 14-05-2013 @ 21:49 | Πάρα πολύ ωραίο!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Celestia 15-05-2013 @ 00:46 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΟΣ 15-05-2013 @ 12:03 | όλοι μας άγνωστοι γνωστοί...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|