Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βαλς
 
Μη με ρωτάς που βρισκόμαστε
Δεν υπάρχει χρόνος
Κάποιοι λένε πως πεθαίνουμε
και άλλοι πως πρέπει να ξυπνήσουμε
Δε με νοιάζει ο θάνατος
ούτε η ζωή. Δε θυμάμαι τίποτα
Ρώτα με ό,τι θες. Θύμισέ μου
την εποχή που ήμασταν γέροι.
Πόσο απότομα γίναμε παιδιά.
Φροντίσαμε να τα βάψουμε όλα λευκά
Τα διάφανα τζάμια δεν υπάρχουν πια
ούτε οι καθρέφτες. Τους σπάσαμε όλους.
Ο χορός μας μετατράπηκε σε πορεία.
Κατεβήκαμε με ορμή. Πήραμε χαρτί
και στυλό για να μη σβήσει το ενθύμιο.
Το κλείσαμε στο παλιό συρτάρι
και από τότε κάθε φορά που μυρίζουμε μελάνι χαμογελάμε.
Αφηνόμαστε στο φως και αυτό μας βάζει σε τροχιά
γύρω από τον εαυτό μας.
Μετά από όλον αυτό το μοναχικό καιρό,
θελήσαμε να δουλέψουμε.
Νοσταλγήσαμε ακόμη και τους 4 τοίχους.
Πόσο ζήλο μας πότισαν αυτοί οι τοίχοι...
Κρεμάσαμε πάνω τους πανιά που δεν κατέβηκαν ποτέ.
Φύγαμε και αφήσαμε τα πάντα πίσω.
Όταν πέσουν οι τοίχοι και σαπίσουν τα πανιά,
έλα μαζί μου μια βόλτα...
Θα ανοίξουμε μια τρύπα στον ορίζοντα
και θα βάλουμε καινούρια πορεία προς τα κει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Εκποίηση
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

δεν έχω
 
Μπαντινι
15-05-2013 @ 01:52
http://www.youtube.com/watch?v=O5KosAHpE2I
Nasville
15-05-2013 @ 01:55
http://www.youtube.com/watch?v=rb4RSVkZ2Ds
smaragdenia
15-05-2013 @ 07:22
Ρώτα με ό,τι θες. Θύμισέ μου
την εποχή που ήμασταν γέροι.
Πόσο απότομα γίναμε παιδιά.

ΚΑΠΟΤΕ ΙΣΩΣ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ..........

ΚΑΛΗΜΕΡΑ................ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΝΑΓΙΑN
15-05-2013 @ 09:17
...Πόσο απότομα γίναμε παιδιά...
...Νοσταλγήσαμε ακόμα και τους 4 τοίχους...
...Θα ανοίξουμε μια τρύπα στον ορίζοντα...
ΜΕΓΆΛΗ ΈΜΠΝΕΥΣΗ με βαθύ νόημα....εξαιρετικό !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
YABER
15-05-2013 @ 10:15
::up.:: ::up.::
mipezia
15-05-2013 @ 10:33
::up.:: ::up.:: ::up.::
Vicky mouse
15-05-2013 @ 11:19
πολύ ωραίο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
15-05-2013 @ 13:55
::up.:: ::up.:: ::up.::
psixopedi
15-05-2013 @ 16:13
γράφεις όμορφα και απλά, σχεδόν παιδικά
άλλο ένα ποίημα σου που μου άρεσε πολύ
Μαυρομαντηλού
15-05-2013 @ 17:08
Όταν πέσουν οι τοίχοι και σαπίσουν τα πανιά,
έλα μαζί μου μια βόλτα...
Θα ανοίξουμε μια τρύπα στον ορίζοντα
και θα βάλουμε καινούρια πορεία προς τα κει
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΌΤΕ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΡΙΜΑΔΟΤΟΙΧΟΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΤΡΥΠΑΝΙ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΑΝΤΕ ΚΟΥΝΗΘΕΙΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΑΠ' ΤΟ ΚΟΥΝΗΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αμάλθεια
15-05-2013 @ 18:11
::rol.::
Γιώργος Παν
15-05-2013 @ 22:51
psixopedi: Paidi eimai. Twra an kamia fora de yrafw paidika kai anaferomai se orxeis kai tetoia...paidi eimai kai paraferomai. de mou exoun ma8ei akoma poies einai oi kakes lekseis
pennastregata
15-05-2013 @ 23:10
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
rania.foka@yahoo.co.uk
20-05-2013 @ 07:22
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο