Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τίγρης από Δράκο
 Είναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη ...
 
*
Σε κάποιο βράχο άνυδρο γεννήθηκα
στον ομφαλό της γης προσαρτημένος,
οι μούσες μου, οι μοίρες που με μοίραναν
ευλογημένος γυιός ... αγρός σπαρμένος.

Με τ` αετού το γάλα αναθράφηκα
αγάπησα την κόρη της σκορπίνας,
σε παραλίας κρύπτη ανδρειώθηκα
λάτρεψα την σκουριά της λαμαρίνας.

Βλάστησα συντροφιά με τ`αγριόχορτα
του Χάρου το γυρτό δρεπάνι είδα ,
μύρισα αίμα ... κρύφτηκα σε θυμωνιές
ενδύθηκα την πύρινη σφραγίδα.

Τίγρης που κάποια Δράκαινα τον γέννησε
νύχτα ... στο θερινό ηλιοστάσι ,
το ειμαρμένο να δαμάσει θέλησε
κι έτσι τις αλυσίδες του να σπάσει.

Να υψωθεί περήφανος στον ουρανό
στην ξεχασμένη Αετοφωλιά του,
χωρίς φραγμούς ένα ταξίδι στο κενό
να πάρει την ζωή στην αγγαλιά του.


* * *


Παρέλυσα στο φίλημα της ταραντούλας ...
όμως είμαι ακόμα εδώ ...

Είναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη ...

Εν πλω από Ashdod-Israel προς Cape Town
Kάπου κοντά στην Casablanca ...

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κουράστηκα να φοβάμαι !!! ...
 
Εύφορος ...
18-05-2013 @ 09:36
*
Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
ΛΥΔΙΑ_Θ
18-05-2013 @ 09:46
Καλημέρα Γιάννη.....!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::love.::
smaragdenia
18-05-2013 @ 10:16
Είναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη ...

ΣΩΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ.ΚΑΛΟ Σ/Κ......... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Vicky mouse
18-05-2013 @ 12:08
Είναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη ...
Καταπληκτικό πάλι!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
18-05-2013 @ 13:08
Με τ` αετού το γάλα αναθράφηκα
αγάπησα την κόρη της σκορπίνας,
σε παραλίας κρύπτη ανδρειώθηκα
λάτρεψα την σκουριά της λαμαρίνας.

Βλάστησα συντροφιά με τ`αγριόχορτα
του Χάρου το γυρτό δρεπάνι είδα ,
μύρισα αίμα ... κρύφτηκα σε θυμωνιές
ενδύθηκα την πύρινη σφραγίδα.

Τίγρης που κάποια Δράκαινα τον γέννησε
νύχτα ... στο θερινό ηλιοστάσι ,
το ειμαρμένο να δαμάσει θέλησε
κι έτσι τις αλυσίδες του να σπάσει. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Ναταλία...
18-05-2013 @ 13:42
Βλάστησα συντροφιά με τ`αγριόχορτα
του Χάρου το γυρτό δρεπάνι είδα ,
μύρισα αίμα ... κρύφτηκα σε θυμωνιές
ενδύθηκα την πύρινη σφραγίδα.

Παρέλυσα στο φίλημα της ταραντούλας ...
όμως είμαι ακόμα εδώ ...

Πολύ δυνατό το μήνυμα του ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
YABER
18-05-2013 @ 14:48
::up.:: ::up.:: ::rock.::
ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΟΣ
18-05-2013 @ 15:04
δυνατή καί καθαρή γραφή...

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
18-05-2013 @ 19:01
ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ
**Ηώς**
18-05-2013 @ 21:44
είσαι φοβερός Γιάννη!!!!!!
εξαιρετική η γραφή σου! ::hug.::
adespotoi
19-05-2013 @ 22:49
ο δρόμος προς τη κόλαση είναι καλές προθέσεις στρωμένος. ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο