Και τώρα πια τα μάτια άνοιξαν πάλι
είδαν ξανά το γαλάζιο τ'ουρανού
Γνώρισαν τον έρωτα σε κάποια άλλη
βγήκες πλέον εσύ από το νού
Σαν αεράκι απαλό στο προσωπό μου
και σαν το κύμα του ζεστού καλοκαιριού
Με έκανες πάλι να ξαναβρώ τον εαυτό μου
να ξεφύγω από τη φυλακή του μυαλού
Και τώρα πια δεν είμαι έρημος στο δρόμο
δε χέρομαι μόνος το άσπρο του χιονιού
Αύτος ο έρωτας με πάει πίσω στο χρόνο
θυμιζοντάς μου τη λαγνεία του κορμιού
Τώρα πλέον θα σε κρατώ στην αγγαλιά μου
όπως ο πρίγκιπας του γνωστού παραμυθιού
Θα'σαι τα πάντα όπως οι χτύποι στην καρδιά μου
όλα εσύ πριγκίπισσα του λυτρωμού