| |
Τα πιάτα μας
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Τα πιάτα αποτελούν ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιημένα είδη κουζίνας. Ανήκουν στην καθημερινότητα μας από την αρχαιότητα. Πέτρινα, οστέινα, πήλινα, ξύλινα, μεταλλικά, γυάλινα και στην εξέλιξη της τεχνολογίας πορσελάνινα ,εμαγιέ, κλουαζονέ, γύψινα ,πλαστικά και χάρτινα. Τελευταία κατασκευάζονται και πυρίμαχα πιάτα. Ανάλογα με το οικονομικό επίπεδο τα πιάτα είναι λίγα σε μια φτωχή οικογένεια και αμέτρητα σε μία πλούσια. Τα πλαστικά και τα χάρτινα έχουν ευρεία χρήση επειδή δεν σπάζουν και είναι φθηνά .Συνήθως τα χρησιμοποιούμε στην εξοχή ή στην πλάζ αλλά αποτελούν και τα μοναδικά πιάτα σε πολλές φτωχές οικογένειες. Την περίοδο των χρυσών αγελάδων στην Ελλάδα κατασκευάζονταν γύψινα πιάτα για "σπάσιμο" δίνοντας το κίνητρο στο κοινό να στραφεί στην μορφή γλεντιού. Η έκφραση "Σπάστα" αντιπροσωπεύει το κέφι και το χορό κρύβοντας μία προτροπή για ανέμελο γλέντι στο οποίο δεν υπολογίζεις το κόστος των πιάτων..
Όταν θέλεις να εντυπωσιάσεις τους καλεσμένους σου βάζεις πολλά και περιττά πιάτα δήθεν για να καλύψεις τα είδη των τροφών που θα σερβίρεις και φυσικά να σκίσεις σαν ποικιλία πιάτων. Συνήθως είναι στρογγυλά με βαθύ ή ρηχό κοίλωμα και κυκλικό χείλος .Σε αυτά τοποθετούνται και σερβίρονται φαγητά, φρούτα ή γλυκά. Χρησιμεύουν στο σερβίρισμα .Ρηχά, βαθειά, σαλατιέρες, σουπιέρες και πιάτα γλυκού αποτελούν κατεξοχήν την προίκα μιας κοπέλας ή το απαραίτητο δώρο σε ένα γάμο. Σε μερικές οικογένειες τα πιάτα αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία με τοπία ή πρόσωπα βασιλικής οικογένειας. Σε μία ενωμένη οικογένεια δεν αποτελεί αγένεια το να τρώμε από το ίδιο πιάτο..Όταν μερικοί φτιάχνονται οικονομικά και πλουτίζουν τρώνε σε χρυσά πιάτα. Επίσης όταν λόγω μεγάλης αγάπης που τρέφουμε για κάποιον τον διευκολύνουμε δίνοντας του όλα στο πιάτο για να μην κουραστεί. Αν θέλεις να εκδικηθείς θα περιμένεις έως ότου θα κρυώσει το πιάτο σου. Άν είσαι εκνευρισμένος με κάποιον μπορείς να του σπάσεις ένα πιάτο στο κεφάλι. Δεν θα τον σκοτώσεις απλώς θα τον ζαλίσεις και θα καταλάβει ότι δεν συμφωνείς μαζί του.
Ως νοικοκυρά προσέχω πολύ την πιατοθήκη μου. Σημασία για μένα δεν έχει μόνο το απλό σχήμα και η χρησιμότητα του πιάτου αλλά κυρίως η καθαριότητα του. Το πιάτο ξεχωρίζει από άλλα οικιακά σκευή. Όταν το πλένεις πρέπει να είναι καθαρό και από τις δύο τις όψεις του. Δύσκολα το καταφέρνεις αυτό όταν τα πιάτα είναι λαδωμένα. Το καυτό νερό και τουλάχιστον δύο περάσματα με απορρυπαντικό χρειάζονται για να φύγουν λάδια και λίπη. Πρέπει να τρίζει από καθαριότητα και στις δύο όψεις του. Αν ένα πιάτο λερώθηκε και δεν πλύθηκε σωστά και παρόλα ταύτα μπήκε στην πιατοθήκη θα κολλήσει το πλησιέστερο πιάτο. Θα τω αγγίξει , θα τω μολύνει και οπωσδήποτε θα τω λερώσει!.
Παλιά δεν υπήρχε σπίτι με κουζίνα χωρίς πιατοθήκη .Ένα έπιπλο ή σκεύος στο οποίο τοποθετούνται όρθια τα πιάτα μετά το πλύσιμο τους για να στεγνώσουν και να τα φυλάξουν. Μία άτυπη πιατοθήκη της ελληνικής πραγματικότητας είναι η Βουλή των Ελλήνων. Εκεί τα πιάτα τοποθετούνται μετά από τις βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια. Έτσι όπως τα έδρανα φιλοξενούν τα πολιτικά κόμματα η Βουλή μας είναι πιατοθήκη όπου διαχωρίζουμε τα πιάτα μας ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα τους. Κάθε νοικοκυράς θα τα βάλει σε τάξη ή σε ακαταστασία. Άπτεται στην πολιτική συνείδηση των ψηφοφόρων για να επιλέξουν τους πολιτικούς που θα μπούνε μέσα. Ήμαστε υπεύθυνοι των επιλογών μας και θα υποστούμε τις συνέπειες των πράξεων μας. Προσοχή στα δύο όψεις των πιάτων παρντόν στους βουλευτές που λαδώθηκαν ,λερώθηκαν και δεν πλύθηκαν σωστά. Θα λερώσουν και τους υπόλοιπους και η βρώμα θα επεκταθεί !.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
