| |
ξερεις (πως) δεν ειναι τιποτα να ζεις
με τον νου ανικανο
να συλλαβει το ασυλληπτο
επομενως τον αχρονο αστραπιαιο και αργο
φρικαλεο θανατο
τον θες παρον καταδικο επτασφραγιστο
στο αξημερωτο μονο αυριο
ανασα να παιρνει να δηλητηριαζει αλλη
απ τη δικη του να μην υπαρχει
αυτο θες και αυτο ειναι ολη η ζωη (σου) μα μονο
ιδικη
(πουτανα
που δεν προκειται προφανως απροφασιστη καθως
ν αγιασει)
υπουλη κατω απο τον ηλιο κενωνει
την παρενθετη καρδια το κλουβι απ το πουλι
κι αφηνει κουφιο τον πλουτο στην αραχνη
αλλη τροχια να αποκαταστησει
η ψυχη ελαφρομυαλη και δολοφονημενη
επιλογη κι εξη του τοπου τουτου
τη τερατουργια δεν υπαρχει
το ντιπ ηλιθια ματαιο θαταν μεσα
σε ενα κουκουλι οντας βολεμενος
απο ενα πληθος ηδονων απατητων
και ονειρων απατηλων συνδεδεμενος
να πολεμας
την ζωη να σκοτωνεις
αυτη αν και νεκρη μεσα του
ωστοσο -γεια- σ αφηνει..
(η) δικαιοσυνη
την συναντα και την προσπερνα
που δεν την αναγνωριζει..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
