| |
Τι πλάκα που έχουν οι άνθρωποι όταν είναι θλιμμένοι!
Τους λες: "Καλημέρα" και απαντάνε: "μέρα"
Τους σταματάνε άστεγοι στο δρόμο με μια κουβέρτα παραμάσχαλα και λερωμένα ρούχα
μα αυτοί εκεί, βυθισμένοι στη θλίψη τους.
"Άσε με ρε άνθρωπε. Με περιμένει αυτό το σπίτι και σκέφτομαι πως να πάω. Όλες αυτές οι πληροφορίες, αυτή η βίβλος, τα κρεμασμένα στολίδια από το φωτιστικό, οι 4 άσπροι τοίχοι...Όλα εκπέμπουν φως και ζέστη. Αυτό το σπίτι με καίει. Με καίει όλο και περισσότερο. Από μέσα προς τα έξω.."
Τι πλάκα που έχουν οι άνθρωποι όταν κλαίνε!
Τα δάκρυά τους πλημμυρίζουν τα μάτια τους και αυτοί παλεύουν με σφουγγάρια, μανιωδώς, να απορροφήσουν αυτό το καυτό υγρό. Δεν πρέπει να το αφήσουμε να στάξει. Θα αποκαλύψει τη μάσκα μας και τότε όλοι θα μας δείχνουν στο δρόμο και θα κλαίνε. Ο καθρέφτης απέναντί τους θα είναι πια σπασμένος και θα τους δείχνει διπλούς και τριπλούς.
Πολλοί τρομακτικοί αυτοί οι άνθρωποι.
Ήπιαν μια μπύρα παραπάνω και μετάνιωσαν. Μετάνιωσαν που δεν την έδωσαν στο πρεζάκι που πέρασε προηγουμένως. Φαινόταν πιο σίγουρος για το τι θέλει και τι ζητάει.
"Άσε με ρε Χριστιανέ μου κι έχω προβλήματα! Να πας να δουλέψεις αν θες λεφτά! Ας πρόσεχες! Εγώ δουλεύω κύριε! Δουλεύω! Είμαι δούλος! Το κατάλαβες? ΔΟΥΛΟΣ! "
Κλάψε μικρή μου. Κλάψε...
Είσαι πολύ αστεία όταν κλαις.
Φιλικά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
