stixoi.info: προσωποποίηση

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

προσωποποίηση

και το ταξίδι άρχισε, όμως χωρίς προορισμό.

[align=center][I]άσαρκο σώμα που φορά μαύρο μανδύα
δυο μάτια, καταπράσινα γυαλίζουνε στο φως
σε προσπερνά κι'ειρωνικά σου λέει πως
οι πράξεις σου του προκαλούν αηδία

τα χέρια του χαϊδέψανε το άμορφο το κορμί σου
χάραξαν τα σημάδια τους σε μέρη φανερά
με μια κουβέντα σ'έκανε να κλάψεις γοερά
θρηνείς για όσα έχασες και θάβεις την ντροπή σου

κουράστηκες εσύ κι'ο δρόμος δεν τελειώνει
μα η μορφή του αυστηρή σου υπενθυμίζει
ότι η ζωή είναι μια ρόδα που γυρίζει
ποτέ δε φτάνεις πουθενά, κι'εκείνος σε σκοτώνει.

[B]ο Χρόνος. [/I][/B]

23.05.13

[/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή αδυναμίες Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

κι όσο μεγάλωνα, διέλυα ότι αγάπαγα

masimos 23-05-2013 @ 07:06	::up.:: Διαβαζοντας το μου δημιουργηθηκαν εικονες και σκεψεις Αυτο ειναι πολυ σημαντικο με λιγα λογια υπεροχο!
Ναταλία... 23-05-2013 @ 16:00	κουράστηκες εσύ κι'ο δρόμος δεν τελειώνει μα η μορφή του αυστηρή σου υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι μια ρόδα που γυρίζει ποτέ δε φτάνεις πουθενά, κι'εκείνος σε σκοτώνει. ο Χρόνος. Πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Παντάξενος 26-05-2013 @ 22:51	μ' αρέσει! :) "ο Χρόνος" κακό πράγμα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο