| |
πού να 'σουν χθες που σ' αναζητούσα
και στο κρεβάτι στριφογυρνούσα
στ' άδεια σεντόνια βρισκόμουν μόνος
το μαξιλάρι σου άδειος θρόνος
μέτραγα ώρες πριν ξημερώσει
τρέλα η σκέψη δεν είχα γνώση
άδειο το σπίτι χωρίς εσένα
άχρωμοι τοίχοι τα 'χω χαμένα
στον πρωινό μου καφέ σε βάζω
γλυκιά σα μέλι κουταλιά απ το βάζο
μια ρουφηξιά για να με γεμίσεις
σκέψεις, εικόνες και αναμνήσεις
πού είσαι άναψα και τσιγάρο
στην άκρη του βλέπω ένα φάρο
στον άδειο χώρο ο καπνός χορεύει
σκιά η μορφή σου που δραπετεύει
κλείνω τα μάτια ίσως ξυπνήσω
από τη νάρκη και σε αφήσω
σε λαβυρίνθους πόρτες ν' ανοίγεις
καθώς επέλεξες να ξεφύγεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
