| |
Πολλές εικόνες έρχονται απόψε στο μυαλό μου
δίχως να θέλω να σκεφτώ , μπροστά μου σιγοσβήνει
μια φλόγα που κατάφερα να αφήσω στο κενό
μια ιστορία που ήθελα στη λησμονιά να μείνει
O πόθος έγινε με μιας πόνος που δεν σηκώνει
φάρμακα που η λησμονιά να σβήσει δεν τελειώνει
και οπως η φλόγα το κερί το λιώνει και λιγαίνει
τόσο και μένα η καρδιά σβήνει κι αργοπεθαίνει ...
Εύχομαι να μην γνώριζα , ποτέ το πρόσωπό του
το γέλιο του , τα μάτια του , και το χαμόγελό του
που σκλάβωσαν - το είναι μου- και όλη μου τη ζήση
που πλήγωσαν ότι αγαπώ κι' ότι'χα αγαπήσει !
Μόνο ο θάνατος μπορεί να σβήσει και να κλείσει
τη λησμονιά σ'ενα κλουβί - ποτέ να μην αφήσει -
το νού να ταλαντεύται και να τονε θυμάται
που χώρια μου με άλλη ζει , - σ'άλλη αγκαλιά κοιμάται -
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
