| |
Βλέπεις εκείνο το βουνό,
η μέρα ξυμερώνει,
ο ήλιος θε να βγει ψηλά
και η νύχτα χάνεται και λιώνει.
Λουλούδια εξυπνήσανε,
ο ήλιος μας φουντώνει
κι η πλάση γύρω ολόκληρη,
μπορεί και καμαρώνει.
Ποτάμια τρέχουν συνεχώς,
ψάχνουν να βρούν τον δρόμο,
για να βγούν στην θάλασσα
και για να δουν τον κόσμο.
Το μεσημέρι εκεί ψηλά,
ο ήλιος να φωτίζει
και δεν κουράζεται ποτέ,
εμάς πάντα να φροντίζει.
Κάποια στιγμή πρέπει να φύγει,
για να πάει και αλλού,
να φωτίσει άλλο κόσμο,
άλλο γαλάζιο ουρανό.
Τότε η νύχτα έρχεται,
βγαίνει και το φεγγάρι
και τ' άστρα δίνουν ομορφιά,
στου ουρανού τα κάλλη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
