| |
Μην απελπίζεσαι και μήν λυπάσαι...
Στα άδυτα που κοιμάσαι...
Στα σκοτάδια του υποσυνείδητου σου,
που ξερίζωσες την εικόνα μου...
Μπήκα πάλι με εξαίρεση στον κανόνα...
Γιατί το μονοπάτι ήταν γνωστό!
Γιατί εκεί σαν στέκι μου το νιώθω και εγώ! ...
Περίεργο παιχνίδι του μυαλού και της ψυχής σου!
Μά το θεό, που είναι άξιος κριτής σου!
Δεν είμαι εκεί παρά με θέληση δική σου!
... Αστείο ε? Τραγέλαφος!
Έχει χιούμορ ο ποιητής ουρανού και γής!
... Αλλίως εσύ πως εξηγείς?
Έδιωξες κάθε εικόνα μου και όμως σου έμεινε η πικρή γέυση του φιλιού μου στο στόμα...
Ξέπλυνες την γέυση με ποτό και όμως ανατριχίαζεις στον ήχο της καρδίας μου!
Έκλεισες τα αυτία σου στον ήχο και ΟΜΩΣ αισθάνεσαι το πίσω μέρος τών μαλλίων μου στην παλάμη σου...
Και παρόλο που μάτωσες τα χέρια σου, ακόμα μυρίζεις την κολώνια μου στο λαιμό σου που φιλούσα ...
Δεν το κάνω επίτηδες ...
Έτσι το θέλει η μοιρά στα όντα που μοιράζονται μια ψυχή ...
Θα περάσει ...
Ο πονός ,δηλαδή, και αυτή η μουδιασμένη αίσθηση της απώλειας ...
και θα μείνει μόνο μια γλυκία ανάμνηση ...
μιά ελπίδα προσμονής...
Μιά ερωτική λήθη ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
