| Που είναι η ώρα που κοιμήθηκε η γή,
σε ποιά ελπίδα να ζητήσεις σωτηρία.
Όταν λουλούδια μαραζώνουν την αυγή,
κι όταν τ' αρώματα μορφώνουν την θυσία.
Σε ποιά υπόσχεση να δώσεις ραντεβού,
όταν η θάλασσα μαυρίζει στον αέρα.
Βρές την αιτία χιονισμένου δειλινού,
και μην βιαστείς ν' αποχωρίσεις την ημέρα.
Ένας απόηχος στα μάτια σου πετά,
και φτερουγίσματα θορούν την αντοχή σου.
Δεν είσαι εσύ φτιαγμένος να ρωτά,
και να ζητά την θεραπεία στην πληγή σου.
Κρίμα γεννήθηκες σε άλλη παρουσία,
σπάσε τα γήινα δεσμά και δώσε δάκρυ.
Για άλλους φτιάχτηκε ο κόσμος στην ουσία,
και εσύ παρέμεινες χωρίς να βρείς την άκρη.
Λυπάμαι φίλε μου και χαίρομαι συνάμμα,
είσαι ο άνθρωπος που μου 'μαθες να ζώ.
Αλλά ξεθώριασες πρίν δώσω αυτό το γράμμα,
και τώρα στα όνειρα μου ψάχνω να σε βρώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|