| |
Δεν υπαρχουν παραμυθια...
μονο ενα θανατηφορο κοκτειλ
μαζοχιστικης ελπιδας
πλημμυρισμενο απο φαντασματα
μιας παιδικης φαντασιας...
το βελος τρυπαει την καρδια
βουτηγμενο στην καψουρα
κυλαει μεσ'το αιμα ,
σιγοκαιει κατω απο την σαρκα
λαμπει σαν καλοκαιρινο αστερι,
πως να μιλησεις για αγαπη...
ο καθενας την βιωνει διαφορετικα.
κι η καρδια που λεει πως ξεχασε
ακομη κοιμαται αγκαλια
με τους επιδεσμους της...
οι μνημες εξαπτουν τα παθη
κι ολα στο τελος ξεκινουν απο μια τυχαια αγκαλια...
κατι σαν καταδικη...σαν φυλακη...
γιατι η αγαπη θελει δυο
για να συρουν τα δεσμα της....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
