| |
η πολη μοιαζει πια νεκρη
τα τρενα δεν θα φυγουν ουτε φετος
μου εδωσες στα χειλη ενα φιλι
και με εστειλες να παιξω στη ζωη
διχως εξηγησεις
μοιαζει το οχι το γιατι
με λεξεις αποκοσμες κρυφες
που κανεις δεν θελει να ψελισει
οσα οι ανθρωποι μεσα τους κρατουν
μεχρι να ερθει να τους εβρει η δυση
η πολη πιο σκυθρωπη
ποιο απογοητευμενη
οι δρομοι της ακομα αδειανοι
σκουπιδια και εγκαταλειψη σημαινουν
στο παρκο ο ζητιανος ζηταει τα ρεστα
και αδιαφορα τρογυρω οι διαβατες τον κοιτανε
λιγο την μοιρα του συμμεριζονται οσοι πονανε
μου εδωσες στα χειλη το φιλι
ζωη διχως ρεφραιν και παυση
με εστειλες με χαρτινο σπαθι
να κυνηγω φαντασματα σε ενα χαρτι
μαλλον ιουδα φιλημα μου εδωσες
και γλυκα γλυκα με παρεδωσες
στην ατερμονη πορεια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
