| |
I I I
Έτσι μιλώ για σένα και μένα
επειδή σ'αγαπώ και στην αγάπη
ξέρω να μπαίνω σα πανσέληνος
από παντού, για το μικρό το πόδι
σου μες στα αχανή σεντόνια
να μαδαω γιασεμιά- κι εχω τη δύναμη
αποκοιμησμενη, να φυσω, να σε πηγαίνω
μέσα από φεγγαρα περάσματα κι κρυφές τις
θάλασσες στοές.
Υπνωτισμενα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε.
Ακουστά σ'έχουν τα κύματα πως χαϊδεύεις πως φιλας,
πως λες ψιθυριστά το "τι" και το "ε".
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο.
Πάντα εμείς το φως η σκια.
Πάντα εσυ τ'αστερακι κι πάντα εγώ το σκοτεινο πλεούμενο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
