|
| Πελάτες μου | | | Πελάτες μου……
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ο συνωστισμός στο διάδρομο της κλινικής θυμίζει θρησκευτική εκδήλωση σε μια γειτονιά της Αθήνας για την εικόνα ή για τα λείψανα ενός αγίου .Υπομονετικά, το πλήθος πιστών παρντόν ασθενών, χωρίς φασαρίες και διεκδικήσεις αλλά με ύφος περιμένουν για ώρες ενώ αν θα ήταν στα εξωτερικά ιατρεία της ίδιας κλινικής θα τελείωναν σε χρόνο ρεκόρ. Ζητάνε επιλεκτικά τον διευθυντή μιας κλινικής και δεν μπλέκουνε με υποδεέστερους όπως επιμελητές Β΄.Α ‘ ή ειδικευόμενους. Υπάρχουν και μερικοί που είναι πολύ μάγκες και ζητάνε επιτακτικά άμεση ακρόαση, εκτός σειράς. Αυτούς τους καλμάρει η γραμματέας που τους εξηγεί ότι υπάρχει λίστα αναμονής και σειρά. Το πλήθος των ασθενών και των συγγενών σαφώς και ενοχλούν όταν όλη η κλινική κάνει επίσκεψη. Ενώ τους ζητάς ευγενικά να περιμένουν στο διάδρομο έξω από την κλινική αυτοί ζητάνε καρέκλες ή κάνουν κατάληψη στα γραφεία των γιατρών. Όταν αναγκάζεσαι να τους διώξεις για να κάνεις σωστά την δουλειά σου το βλέπουν σαν σκηνή φθόνου ¨ότι δηλαδή ζηλεύεις ότι στον συνάδελφο έρχονται δεκάδες ενώ σε εσένα έρχονται μόνο 2-3.
Το πρόβλημα των επισκεπτών στο γραφείο ενός διευθυντού του ΕΣΥ είναι χρόνιο. Ανέκαθεν οι ασθενείς θέλουν το ΄΄καλύτερο΄΄ για τον εαυτό τους και κολακεύονται από την αμεσότητα επαφής, με έναν διευθυντή, που τους προσφέρει ένα κρατικό νοσοκομείο. Θέλουν την άριστη επιστημονική εξυπηρέτηση ,που θα είχανε σε μια ιδιωτική επίσκεψη (70-100 ευρώ) αλλά στο κόστος του κρατικού νοσοκομείου(5 ευρώ).Θεωρούν ότι είναι ανώτεροι άλλων ασθενών, αφού ζητούν υψηλή ιατρική γνώμη και ξεχνάνε τους τρόπους τους. Με το μπεγλέρι στο χέρι ή με δυνατές φωνές, όταν μιλάνε στο κινητό, ζητάνε απεγνωσμένα την προσοχή σου. Η υπερβολή ,στην απαίτηση και την εκδήλωση ενδιαφέροντος, τους βγαίνει για καλό ,σε μερικές περιπτώσεις, αλλά και σε κακό στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Δεν μπορούν να αγοράσουν μια κλινική.
Πελάτες μου! Ελάτε για να σας εξετάσουνε! Δεν ξέρουν, οι άμοιρο ,ότι οι περισσότερες ιατρικές δουλειές ,μέσα σε μια κλινική, διεκπεραιώνονται από τους μικρούς ιατρούς. Δηλαδή από τους επιμελητές και τους ειδικευόμενους. Πολλοί ιατροί του ΕΣΥ, σε διευθυντική θέση ,δεν ξέρουν να γράφουν ηλεκτρονικά ούτε φάρμακα και ούτε εξετάσεις. Δεν μπήκαν στην διαδικασία να πάρουν κωδικούς και να μάθουν πως γίνεται ηλεκτρονικά η δουλειά τους. Εξετάζουν και συστήνουν αλλά δεν εξυπηρετούν άμεσα τον ασθενή που κοκορεύεται ότι είδε τον διευθυντή της κλινικής. Αντιλαμβάνεστε πόσο απογοητευμένος είναι κάποιος που ενώ περίμενε 3 ώρες να δει τον εκλεκτό του Θεού ,παρντόν τον διευθυντή του ΕΣΥ ,να κυνηγάει μετά τον ειδικευόμενο για να του γράψει τα δέοντα; Καταλαβαίνεται πόση πίκρα νοιώθει κάποιος όταν μετά από την πολύωρη αναμονή στην πόρτα ενός γραφείου πρέπει να υποστούν και άλλη ορθοστασία για να τελείωση η επίσκεψη τους. Οι διευθυντές του ΕΣΥ δεν βγαίνουν στο διάδρομο σαν τελάληδες και δείχνουν ανωτερότητα. Δεν φωνάζουν ,σαν τον Βέγγο ΄΄ πελάτες μου ΄΄ αλλά περιμένουν τους ασθενείς στα γραφεία τους. Ξέρουν ότι λόγω οικονομικής κρίσης οι πελάτες θα έρθουν οπωσδήποτε και θα τους αναζητήσουνε. Δεν συνωστίζονται για να φιλήσουνε μία εικόνα αλλά έρχονται για να γίνουνε καλά!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| tzenilio@gmail.com | | |
|
daponte 18-06-2013 @ 13:33 | "...Ζητάνε επιλεκτικά τον διευθυντή μιας κλινικής και δεν μπλέκουνε με υποδεέστερους όπως επιμελητές Β΄.Α ‘ ή ειδικευόμενους. Υπάρχουν και μερικοί που είναι πολύ μάγκες και ζητάνε επιτακτικά άμεση ακρόαση, εκτός σειράς. Αυτούς τους καλμάρει η γραμματέας που τους εξηγεί ότι υπάρχει λίστα αναμονής και σειρά......"
"...Θέλουν την άριστη επιστημονική εξυπηρέτηση ,που θα είχανε σε μια ιδιωτική επίσκεψη (70-100 ευρώ) αλλά στο κόστος του κρατικού νοσοκομείου(5 ευρώ)...."
"....Πελάτες μου! Ελάτε για να σας εξετάσουνε! Δεν ξέρουν, οι άμοιρο ,ότι οι περισσότερες ιατρικές δουλειές ,μέσα σε μια κλινική, διεκπεραιώνονται από τους μικρούς ιατρούς. Δηλαδή από τους επιμελητές και τους ειδικευόμενους...."
Παντού έτσι είναι ,jenny, παντού! | | pennastregata 18-06-2013 @ 14:33 | ...αχ, μωρέ Τζένη! Δίκιο έχεις, αλλά πού να το βρεις... Δυστυχώς συνεχώς επαληθεύεται το κλισέ "αν δεν έχεις γνωστό..." αφού, στην μικρή επαρχιακή πόλη που ζω, οι εμπειρίες ανοργανωσιάς του Γ.Ν. είναι τραγικές, μερικές φορές και θανάσιμες: ενώ υπάρχουν (και) ικανοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν ξέρει η δεξιά χειρ τι ποιεί η αριστερή... Παράδειγμα:
Μέρα 1η: Επίσκεψη στα ΤΕΠ συγγενικού μου προσώπου με φρικτή κεφαλαλγία που ξεκινάει από τον αυχένα, ανθεκτική στα κοινά παυσίπονα, και λιποθυμικές τάσεις. Υπομονετικά περιμένουμε επί 6 ώρες την παραπομπή μας σε ορθοπεδικό, ο οποίος δεν εξετάζει καν τον ασθενή και αποφαίνεται ότι πρέπει να τον δει παθολόγος... την άλλη εβδομάδα.
Μέρα 2η: Ο ίδιος ασθενής επιστρέφει την επομένη στα ΤΕΠ σε χειρότερη κατάσταση, με πάρεση προσωπικού και διπλωπία. Έχει προηγηθεί... τηλεφωνημά μου (γνωστός 1ος) στον φίλο καρδιολόγο του Νοσοκομείου, με παράκληση να βρει τρόπο να νοσηλευτεί ο άνθρωπος, για να υποβληθεί σε περεταίρω έλεγχο (όποιος καεί με τον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι)...
Ημέρα 3η: Τα καταφέραμε, είμαστε στην καρδιολογική Κλινική! Πρόβλημα καρδιάς μπορεί να μην έχουμε (αλίμονο σε αυτόν που έχει και πήραμε το κρεβάτι του...), μας κάνουν όμως εξετάσεις αίματος και νοσηλευόμενοι εξεταζόμαστε από νευρολόγο και οφθαλμίατρο. Μας δίνουν εξιτήριο γιατί οι εξετάσεις "δεν δειχνουν κάτι το ιδιαίτερο" και, πριν αφήσουμε το νοσοκομείο, μας βλέπει και ο (γνωστός μου 2ος ) ορθοπεδικός, ο οποίος μας στέλνει για ακτινογραφία στον αυχένα. Μας επανεισάγει επί τόπου ("εντονότατες ενδείξεις για μεταστάσεις Ca", που αγνοούσαμε την ύπαρξή του). Δίνει εντολή για εξετάσεις αίματος (πολλές από τις οποίες είχαν γίνει στην Καρδιολογική κλινική 3 ώρες πριν, όμως ήταν νέα νοσηλεία και δεν διαβιβάστηκε άμεσα ο φάκελος του ασθενούς) και αξονική.
Ημέρα 4η: Η επίσχεση εργασίας που γινόταν λήγει, όμως ουδείς εμφανίζεται για να παραλάβει τον ασθενή για αξονική. Ψάχνω στους διαδρόμους και τα γραφεία όπου, κάποια στιγμή μου λένε: "συγγνώμη, τον ξεχάσαμε... Αύριο."
Ημέρα 5η: Κάποιος παραλαμβάνει τον διπλανό ασθενή για αξονική, είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έρθει η σειρά του δικού μας. Μετά από 1 ώρα επιστρέφει ο νεαρός αλλοδαπός ασθενής σκασμένος στα γέλια: στο τσακ γλύτωσε την αξονική, τον δικό μας έπρεπε να έχουν πάρει, πάλι λάθος. Ξαναψάχνω τον τραυματιοφορέα, ο οποίος έχει γίνει ήδη καπνός, αφού μίλησα και με (τον... γνωστό μου 3ο στο) ακτινολογικό. Κάποια στιγμή παίρνουμε σειρά έξω από τον αξονικό τομογράφο. Όταν μπήκε ο συγγενής μου, ακούω τους γιατρούς και τους χειριστές να ορύονται (δικαιολογημένα) διότι τους έστειλαν ασθενή, ενώ πνίγονται στη δουλειά, απλά με την ένδειξη ότι έχει...πονοκέφαλο: δεν έχουν στα χέρια τους γνωμάτευση και παραπεμπτικό! Αναπόφευκτα επεμβαίνω (πριν τον διώξουν και φτου και από την αρχή...), για να τους εξηγήσω την κατάσταση και ζητάω τηλεφωνικώς από τον...(4ο) γνωστό μου, Δ/ντη της ορθοπεδικής κλινικής, να στείλουν το παραπεμπτικό. Κάνουμε την αξονική. Ανάμεσα στα υπόλοιπα, ένας τεράστιος όγκος συμπιέζει τον 3ο αυχενικό σπόνδυλο και προκαλεί φρικτές κεφαλαλγίες. Με τα οποιοειδή ανακουφίστηκε κάπως...Ο άνθρωπός μας πέθανε σχετικά σύντομα (ευτυχώς ταλαιπωρήθηκε λιγότερο από 3 μήνες...).
Τζένη μου, παράπονο και οργή αισθάνομαι... Γιατί, για να γίνουν τα αύτονόητα και να μάθουμε τι συνέβαινε, έπρεπε μέσα σε 5 ημέρες να απευθυνθώ σε 4 φίλους και γνωστούς; Γιατί να ταλαιπωρηθεί ο άνθρωπός μας αλλά και οι άλλοι ασθενείς, κάθε φορά που έμπαινε "εμβόλιμος" σε κάποια σειρά; Γιατί η διοίκηση και η οργάνωση να νοσεί τόσο ώστε τα δημόσια νοσοκομεία να καθίστανται ανεπαρκή, ενώ έχουν (το επαναλαμβάνω) καλούς γιατρούς, ήρωες εξουθενωμένους από τις απανωτές εφημερίες, απλήρωτους ή κακοπληρωμένους... Γιατί κάνουν αυτούς τους ανθρώπους να ξεχνούν το λόγο που τους ώθησε να γίνουν γιατροί; Γιατί το ΕΣΥ να επιβαρύνεται με εξετάσεις που έγιναν 3 ώρες πριν από το ίδιο εργαστήριο;
Ο νομός μου ολόκληρος διαθέτει ένα και μοναδικό νοσοκομείο, το οποίο συνεχώς φθίνει και υποβιβάζεται... Αγοράζουν υλικά δια εράνου. Παρ' όλα αυτά ελπίζω σε μια εξυγείανση του συστήματος, λάθος, την απαιτώ, διότι δεν έχω άλλη επιλογή από αυτήν. Και θα αντισταθώ όπως μπορώ στην προσφιλή τακτική "πονάει δόντι βγάζει δόντι", τα Νοσοκομεία μας πρέπει να εξακολουθήσουν να υφίστανται και να θεραπευτούν, όχι να κλείσουν... όπως η ΕΡΤ. | | athos.ioannou@gmail.com 18-06-2013 @ 15:18 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk 18-06-2013 @ 16:28 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | jenny 18-06-2013 @ 17:28 | File pennastregata lipame para poly gia avta pu zisate ke ekfrazo ta silipitiria mu.Dystyhos to hgali den symazevete me tipota.Me mono oplo to filotimo ke tin filomathia den boris na dosisi lisis sta tosa trota simia tu ESY. | | masimos 19-06-2013 @ 07:36 | ::up.:: Αχρειαστη να εισαι ! Ο καθενας μας εχει μια πικραμενη ιστορια
για τα ελληνικα νοσοκομεια. Υπαρχουν ομως και οι φωτεινες
περιπτωσεις ιατρων που κανουν λειτουργημα ! | | Angel D. Roger 20-06-2013 @ 18:36 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|