| |
Να'σαι λοιπόν τώρα μες στη σιωπή,
σκόρπιες ελπίδες το σκοτάδι της διχάζει.
Χαμένο όνειρο αργεί να φανεί
και του φόβου σου το βήμα ποτέ δεν αλλάζει.
Να'σαι λοιπόν τώρα κριτής στα όσα φταίς.
Του παρελθόντος τα λάθη το κύμα θα σβήνει.
Καθώς τα όσα έγραψες στην άμμο του χθές,
μα αναμνήσεις πίσω πάντα θα αφήνει.
Να'σαι λοιπόν τώρα μες στην βροχή,
απλώνεις το χέρι που είχε λυγίσει.
Τα μάτια χαμηλώνουν καμμία φωνή.
Κανείς δε θα νοιστεί να σου το κρατήσει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
