| |
Ο καιρός θα κυλήσει
ο χρόνος θα γλιστρήσει μες στα χέρια μας
σαν..
Σαν τον τρελό του χωριού που γνωρίζει τα πάντα
όλοι τον θέλουν μα κανείς δεν τολμά
να..
Να δεις που θα αλλάξεις, θα φύγεις για πάντα
κι εγώ σα στοιχειό θα τριγυρνάω
μα..
Μα ο κόσμος ζει μόνος, δουλεύει, ξεχνάει
αφήνει τα όνειρα και προχωρά
Αυτός ο κόσμος ποτέ δε μεθά
Πεθαίνει από κούραση μα δε σταματά
Αυτός ο πλανήτης γέμισε αναμνήσεις
Τοποθετήσαμε παντού μεγάλες αποθήκες γεμάτες συρτάρια
παλιά, ξύλινα συρτάρια, γεμάτα ποιήματα, γεμάτα ημερολόγια,
που ποτέ δε θα ανοίξουμε, ποτέ δε θα βρίσουμε, κάποιος κοιτά!
Κάποιοι παραμονεύουν στο σκοτάδι.
Σα μπεις στο δρόμο της μηχανοποιημένης ζωής
δεν πρόκειται να σε γυρίσει πίσω ούτε ο θάνατος του αγαπημένου σου φίλου.
Σαν αρνηθείς αυτή τη μάστιγα,
Απών
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
