| |
Πρωτη φορα τον εβλεπε
Τον ενιωθε ομως σε καθε στιγμη της
Και στις ομορφιες τους σαν αποκοιμοταν στα γλυκολογα
που του ψυθιριζε
Και στις στραβες τους στα ταβανια και στα σωματα
μεσα στη ζαλη που κλωτσουσανε
Και αυτος για πρωτη φορα την εβλεπε
Μα με ενα παραξενο και γλυκο τροπο ενιωθε
Τη ζεστασια τη χορτασια τη γαληνη
Που αυτη του προσφερε απλοχερα καθε στιγμη
Κι ας μην το ξερε αυτος
Τον πηρε αγκαλια γλυκα μολις τον ειδε
Εκλαιγαν Δακρυα πονου τελος ως εδω ητανε ως εδω
Κατι μαγικο κατι υπεροχα ομορφο εγινε δεν ξηγιεται αλλιως
Χαμογελα χαρας ανακουφισης λευτεριας κι αγαπης
Και αυτος την χαιδεψε απαλα πιο απαλα δεν γινοτανε
Δεν ειπανε τιποτα πως μπορουσαν αλλωστε
Απλα και δυο το νιωσαν κι δυο μαζι σαν ενα
Ζωη μου εσυ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
