| |
Αστείο ποσό αυτό που πάντοτε μου λείπει για να συμπληρώσω
γελάω με μένα και με την νοσηρή, την κλαίουσα αμηχανία μου
πως θα μπορούσα σοβαρά ταπεινωμένη μια ερώτηση να αρθρώσω
να πάρω ακόμη μιαν απάντηση αρνητική για να τονώσω τη βλακεία μου
Αφού το ξέρεις
πως τον γρύλο δεν τον δίνουν εύκολα κι ας σέρνεσαι μπαταρισμένη
παίζουν με τα προσχήματα ...πόσες δουλειές πια έμαθες να κάνεις;
ποιον έχεις σύμμαχο γνωστό να βοηθήσει μια παράξενη Ελένη
και πόσα θες στα χέρια σου τα σταυρωμένα για να μας τρελάνεις;
Αστείο ποσό αυτό που πάντοτε μου λείπει για να συμπληρώσω
κι είναι τα μάτια μου σπαρμένα σαν το στάρι σ' αμπελώνα ξένο
ειλικρινά μου πάει αυτή η ζωή που ψάχνω ότι δεν ξέρω να ανταμώσω
αλλά κουράζομαι να ικετεύω χωρίς να βγάζω τον αέρα που ανασαίνω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
