| |
Όσο κι αν μας πονάνε
αυτοί που μας κυβερνάνε,
ποτέ τα δυο μου χείλη
δεν θα ακούσεις μες το δείλι,
Να λένε εν'αντίο
δεν αντέχω το φορτίο,
θα μείνω εδώ να παλέψω
μακρυά σου πως ν'αντέξω;
Είσαι το γέλιο
η ανάσα και τα όνειρά μου,
είσαι το φως μου
η ελπίδα κι η χαρά μου.
Είσαι το γέλιο
γλυκειά Πατρίδα,
είσαι το φως μου
κι ότι πιο αγνό ποτέ μου είδα.
Όσο και να δακρύσω
ποτέ δεν θα ξαναφήσω,
κάποιο λαμόγιο να ορίσει
το όνειρό μου που θα ζήσει,
Κι ας μου στερούν την ελπίδα
κι ας ζω με καταιγίδα
θα μείνω εδώ να παλέψω
μακρυά σου πως ν'αντέξω;
Είσαι το γέλιο
η ανάσα και τα όνειρά μου,
είσαι το φως μου
η ελπίδα κι η χαρά μου.
Είσαι το γέλιο
γλυκειά Πατρίδα,
είσαι το φως μου
κι ότι πιο αγνό ποτέ μου είδα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
