| ο ζητιανος της πλατεας ωραια μιλαγε σαν ητανε ενταξει
απο το πιοτο δεν ειχε πειρακτει και την ζωη του ειχε σε ταξη
μα τωρα που ουτε για το καθιερωμενο περιδρομο
ο κοσμος δεν ειχε ρεστα
εμεινε και αυτος ζητιανος διχως σιεστα
τα πηραμε με το αστειο τα γεγονοτα
μηπως ειναι η ζωη μια βαρκα και αλλαξει γρηγορα ροτα
μα μας πηρε και η ζωη στο κατατοπι και κλαψαμε οι ανθρωποι
για δυο για τρεις χιλιες αμαρτιες
κομπολοι να ξεπλυνει τις αργιες
και ο ιερεας της κυριακης στον αμβωνα να κανει αγωνα
μια μερα στο καφενειο με το χαρτι στο χερι και τα ζαρια ασσο δυο
μια μερα στο χανειο να πινουμε στη ρεμπελη και στο αστειο
και αλλοι να τραβανε πορτες να κλειδωσουν
μηπως γλιτωσουν χιλια ευρω το κρατος τους να σωσουν
μα ο νεκροθαφτης στη γωνια σιωπηλος τα πινει με μανια
δεν τον νοιαζει αν εχει ο αλλος ασσο τα ρεστα βγαινουν χιλια εκατο
και η ζωη μας παει πασο
ξερεις της δουλειας του την αληθεια
το χωμα θα μας φαει ολους ειπε και εσας σκουλικια
που τρεχετε παθιασμενα το βιος των αλλων να φατε κολασμενα.
και σε μια ξεφρενη αργια πηρα σβαρνα τα υπουργεια
με παραβολο ελπιδα και παντιερα μου μια λυρα
να σας πω των ανοητων στιχο
πολλες φορες μηρμυγκια μα μια ειναι αρκετη αετοι
και θα σας δουμε υστερα αν εχετε λογια να μας πειτε το γιατι σκουλικια.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|