Μες την πόλη τριγυρνώ, μες τα σκοτάδια
ψάχνω μια αγάπη που μου άφησε σημάδια
βλέπω ζευγάρια που αγαπούν και' γω ζηλεύω
μες τον κόσμο τον τρελό που σε γυρεύω...
Με ψάχνουν φίλοι να μου πουν να σε ξεχάσω
μα εγώ θα προτιμούσα τη ζωή μου να την χάσω
κρύβω ενοχές μες το μυαλό μου κι' έτσι τρέχω
μες τον κόσμο τον τρελό που σε γυρεύω...
Σ' ένα παγκάκι τότε που' μασταν μαζί
είχες χαράξει μια καρδιά με ένα βέλος
το ίδιο αυτό που μου ξεσκίζει την ψυχή
μες τον κόσμο τον τρελό που σε γυρεύω...
Και τώρα θυμώνω, κλαίω, βρίζω
και νύχτες ξάγρυπνες μεθώ για να σ' αγγίζω
φταίω που έχασα εκείνη που λατρεύω
μες τον κόσμο τον τρελό που σε γυρεύω.
Σκαλίζω στάχτες παλιές, απομεινάρια αγάπης
και γράφω στίχους, συνθέτω ήχους
λόγια που λεν' όσα εγώ δεν τα αντέχω
μες τον κόσμο τον τρελό που σε γυρεύω.
