| |
Θα θάψω το κουφάρι μου στην έρημο
να μείνω στα παλιά λημέρια για καιρό
με πληγωμένες φτέρνες
στο χρόνο προσποιήθηκα
που έψαχνα για να σε βρω
Χρόνια κι αν έψαχνα
βιβλία να με νανουρίσουν
μια νύχτα, μια νύχτα δε θα ναι δύσκολο
ακόμη ένα κύκλο στο δωμάτιο αυτό
εύκολα θα σε γλυκάνω να σου πω
"άσε θα καθαρίσω εγώ"
πόσο δύσκολο να χαμογελάς;
πόσο δύσκολο να μη χαράζω με γραφίτη
το μισοτελειωμένο πρόσωπο σου
[I]σα λιωμένο κερί η κόλαση βράζει στο φως[/I]
και να 'μαι, διψασμένος και σκυφτός
ψάχνοντας στην έρημο
Νερό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
