| ΕΠΑΨΕΣ ΕΜΕΝΑ Ν' ΑΓΑΠΑΣ
Μ΄ έκοψες, σαν να' σουνα γιαλί
έσπασα σε δυο κομμάτια
το δικό σου ετούτο το φιλί
ταίριαξε με βουρκωμένα μάτια.
(Ρ)
Έπαψες εμένα ν' αγαπάς
φίλησες ξανά, δυο ξένα χείλια
με μιαν άλλη λες πως προχωράς
κι έπαψες εμένα ν' αγαπάς!
Η αλήθεια πονά μέσα στα στήθια
μαχαιριά βαθιά μεσ' την καρδιά
πως μπορείς να θες από συνήθεια
να' χεις τη δικιά μου συντροφιά.
(Ρ)
Έπαψες εμένα ν' αγαπάς
φίλησες ξανά δυο ξένα χείλια
με μιαν άλλη λες πως προχωράς
κι έπαψες εμένα ν' αγαπάς!
Κράτησε τα λόγια που σου είπα
κι εγώ θα μάθω να ξεχνώ
τίποτα δεν θέλω να ραγίσει
την αγάπη μας που κρατώ.
ΣΙΜΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
====================================
ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Έκλεισε τώρα το σπίτι
που ' χε κάποτε χαρά
τώρα κλεισμένα παραθύρια
και στη σκάλα, βουνό από χαρτιά.
Τώρα κλεισμένα παραθύρια
και στη σκάλα, βουνό από χαρτιά.
(Ρ)
Τώρα σ' έχασα καλή μου
γίναν όλα ρημαδιό
και το σπίτι
το μικρό μας σπίτι
έμεινε άδειο, μοναχό
και το σπίτι
το μικρό μας σπίτι
έμεινε άδειο, μοναχό.
Βλέπω τα άδεια τα ντουβάρια
και μαζί τους συζητώ
που να πήγε η τόση μας αγάπη
κλαίω, μιλάω στο θεό.
Που στην κάθε του μικρή γωνίτσα
σου' λεγα, πως σ' αγαπώ!
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|