Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεμουμε Ορθοι
 ΕΠΙΧΕΙΡΩ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ..ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ.
 
ΜΕΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΙ (60+)

Παλι στις δοξες σου και χτες σε ξαναντικρισα
ορθη να βλεπεις την τσαχπινα που διαβαινει
οπως και παντα αρχοντισα και ριγισα
κιοχι απ την κριση χτυπημενη και θλιμενη

Ολορθοι μενουμε ακομα δεν γερασαμε...
οχι! για μας ειναι πολυ νωρις να κλαψω
μαζι αμετρητες γλυκιες στιγμες περασαμε
τι να σκεφθω και τι να περιγραψω...

Χρονια πολλα, χρονια καλα, ηρθαν στη σκεψη μου
κι αναπολω οσα περασαμε καλη μου
τις παιδικες αθωες στιγμες της γνωριμιας μας
οταν σε χαιδευα και σ ελεγα πουλι μου.

Πουλακι ακομη αμαλιαγο κι απεταγο
μα οταν σ ακουμπαγα εσυ μου κελαιδουσες
το χαδι σου πρωτογνωρο ηταν πελαγο
κιοταν ξυπνουσες μα χαρα με πλημυρουσες.

Οι ομορφιες σου λιγο λιγο μεγαλωνανε
αρχαιου αγαλματος πανεμορφο κοματι
τα ολοξανθα μαλακια σου απλωνανε
για να στολισουνε της νιοτης μου το αλατι.

Θυμαμαι ποσο γρηγορα μεγαλωνες
φουσκωνες, σηκωνες περιφανο κεφαλι
κιοταν εγω στα ανηφορια κουραζομουνα
εσυ μου ζηταγες ναρχισουμε ,και παλι..

Στην ηλικια τη χρυση τηςεφηβειας μας
οταν δεν σουφταναν τα ψευτικα παιχνιδια
αγνωστα μερη με οδηγουσες να γνωριζουμε
κιολο καινουρια μου οργανωνες ταξιδια.

..κιηταν αξεχαστα εκεινα τα ταξιδια μας
ησουν της ζουγκλας της παρθενας το λιονταρι
ποτε γυριζαμε με θυραμα και τροπαια,
η ποτε θυματα στο ιδιο το σαφαρι.

οπου σε δανειζα χαρα και γλυκα σκορπιζες
κι οπου σε εβαζα μπαινοβγαινες με..χαρη
με καθε δακρυ σου στα ουρανια με ανεβαζες
συντροφε ακουραστε λεβεντη παληκαρι.

Ωριμασες σαν τζεντελμαν σαν αρχοντας
και σηκωνοσουν οταν εβλεπες κυρια,
σαν φημη στομα στομα κυκλοφοραγες
και ψυχηκαρης στης στιγμης την συγκυρια.

.......
Οταν τα πρωτα μας τα ...αντα τα αφησαμε
κιεπρεπε πια να μπουμε σε αλλο δρομο
παλι μαζι εσυ και γω αποφασισαμε
των παντρεμενων να τηρησουμε...τον νομο.

Ετσι βαδισαμε και φτασαμε τα εξηντα μας
προσεχοντας παγιδες και σειρηνες,
αητοι ομως που χασαν τα λημερια τους
κι απ το κοτετσι τωρα κραζουνε σαν χηνες...

Τωρα...στο νομιμο κιαυτο αραια και ανοστο
αστεγοι τοτε, τωρα με οσα θελεις σπιτια
τρεμεις τον ισκιο τα παιδια και τα εγγονια σου,
στης αρπαχτης και της ξεπετας τα...τερτιπια.

Μαζι ως το τελος...συνεχιζεται η πορεια μας
μια ευχη στο αγνωστο που ερχεται με δεος
εστω και αυτη ας συνεχισει η πορεια μας
καιραγιο συντροφε, αητε μου, μεινε νεος.

Μα οταν θα γινει η φρικτη για παντα πτωση σου
κι αποσταμενος μαχητης κι εγω πριν πεσω,
θα σε κρατω με σεβασμο και με συγκινηση
εκει που κρεμεσαι απο λαθος...μη σε χεσω

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
αυτα ειναι λογια απ την καρδια του εξηνταρη
ειν ολα αληθεια και δεν ειναι υπερβολη
εγω σας ανοιξα τα φυλα της καρδιας μου
κιεσεις θα λετε της ψ..ης του το βιολι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΕΑΝΝΑ
28-06-2013 @ 11:28
μα όχι αλήθεια!!! ::rol.:: εμεις λεμε πως διαβασαμε ενα πανέξυπνο και πολυ καλα δοσμενα ποιημα ::rock.::
athos.ioannou@gmail.com
28-06-2013 @ 12:27
::up.:: ::up.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
29-06-2013 @ 07:42
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
liontari73
06-08-2022 @ 07:35
Χαχαχα πολύ ωραίος!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο