| |
Τα μάτια μου καρφώθηκαν στο ορίζοντα
Ανάμεσα στα ανεκπλήρωτα και στα εκπληρωμένα
Εκεί τα βρήκα να κοιμούνται γαλήνια
Τα σώματα των ονείρων μου
Ενώθηκαν με τα σύννεφα
Του ήλιου τα χρυσάφια πήραν στα χέρια
Στις παιδικές παλάμες τους κρατήσαν δεμάτια από φως
Σαν πουλιά αιωρήθηκαν τα σώματα των ονείρων μου.
Μέσα στον ύπνο τους τα άκουσα να τραγουδούν
Με δυνατή στεντόρεια φωνή
Να προσπαθούν τα τείχη μου να γκρεμίσουν
Ανερμήνευτα μα τόσο οικεία τα λόγια των ονείρων μου.
Τα μάτια μου κάποτε βγάλαν σεργιάνι
Σε έναν κήπο που στέκει κρεμασμένος
Ανάμεσα σε δυο στοιχειά, σε δύο αιωνόβια δέντρα
Γαλάζια, γαλανά και πράσινα τα χρώματα των ονείρων μου.
Στάθηκα ανάμεσα και γω στα δυο στοιχειά,
στα δυο αιωνόβια δέντρα
Τα χέρια άφησα ανοιχτά και περιμένω
Μια στιγμή, να πιάσω μια στιγμή…
Χτυπώντας τα με δύναμη να ξυπνήσω τα σώματα των ονείρων μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
