| |
Εσύ μιλάς για μοναξιά
Μου λες πως ήταν μαχαιριά
Ο χωρισμός που έριξε….. αυτό το «αντίο»
Εσύ μου λες για τις στιγμές
Που σβήσανε…. Σαν δυο φωτιές
Και μείνανε οι στάχτες μόνο και το κρύο…..
Ρ
Σε άλλα σώματα ………τα ξημερώματα
Θα ψάχνεις το φιλί για να με νοιώσεις
Μα δεν κατάλαβες ότι κι αν σου ‘δωσα
Εσύ προτίμησες απλά να το σκοτώσεις
Φοβάσαι λες για το μετά
Πως θα ‘ναι ξένα όλα… και κενά
το νόημα θα χάσει η καρδιά για να χτυπάει
Θα είναι άδεια η ζωή
θα μοιάζει σαν μικρό παιδί
που έμεινε στην άκρη και κανείς δεν του μιλάει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
