| |
Και το μυαλό μου έπλασε
στ' άξαφνα ένα λύκο
τότε που απ' την κούνια μου
προσπάθησα να πέσω
ήταν η μπόρα που δεν άφησε
σημάδι
κι έτσι δεν ένιωσε κανείς
το λύκο να ουρλιάζει.
Έμαθα να ανασαίνω μέσα
στο σκοτάδι
και να υποκρίνομαι πως ζω
δίχως φεγγάρι
σαν μια στιγμή που δεν την
πόνεσε η ώρα
σαν την ψιχάλα εδώ που
αντικρύζεις τώρα.
Και στα σκοτάδια τ' ουρανού μου
θα χτυπάω
την πόρτα του καιρού μου
θα χαλάω
μπας και μπορέσω να
ξεφύγω απ' το λύκο
που μοναχός με κοιτάει
κι ολοένα μες το βούρκο
θα με πάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
