| |
Εσύ δεν ήσουνα αυτός
Ο έρωτας….. ο δυνατός
Ήσουνα δρόμος δύσκολος
Που μ’ έφτασε στο τέρμα
Ήσουνα ψέμα και καημός
Και τις πληγές μου δυστυχώς
Εσύ τις άνοιξες ….ξανά
Και κοίτα …τρέχουν αίμα
Ρ
Χαράμισα τα όνειρα
Και σου ‘δωσα απλόχερα
Τα πάντα ……ότι είχα απ’ τη καρδιά μου
Εσένα εμπιστεύθηκα
Και κοίταξε που βρέθηκα
Να ψάχνω στα συντρίμμια τα φτερά μου
Χαράμισα τα όνειρα
Και σου ‘δωσα απλόχερα
Αγάπη που εσύ …..δεν ένοιωσες ποτέ σου
Και κρίμα που σου δόθηκα
Το νοιώθω πως προδόθηκα
Να φύγεις μακριά …. Να ζεις στις ενοχές σου
Τώρα τι θες……. και τι ζητάς
Δεν θέλω πια να μου μιλάς
Η κάθε λέξη σου …Καρφί
που εμένα με σκοτώνει
δεν σου χρωστώ δε μου χρωστάς
όπου κι αν είμαι μη ρωτάς
είμαι καλύτερα μακριά σου
κι η σιωπή μου με λυτρώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
