| Στο θερινό το ηλιοστάσι
ξέμεινε η αγάπη από καύσιμα
και δεν μπορεί να συνεχίσει
αργά το τέλος έχει φτάσει.
Στο βορινό το ακρωτήρι
κύματα αγναντεύω στάσιμα
πικρό χαμόγελο απ΄τη δύση
σκάει ο Ήλιος, πάει να γείρει.
Κάποτε ένα, τώρα πια δυο
νέα τροχιά, νέα πορεία
άραγε θα σε ξαναδώ
σ΄άλλη ζωή, έχω αγωνία...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|