| |
| | Μεταμόρφωση |  | | |
Έφυγα μακριά σου. Με κάποιο θάρρος που με ξαφνιάζει ακόμα. Μπήκα στο πιο σκοτεινό δάσος της πλάσης. Πάτησα άτσαλα τα βάτα της λήθης, όχι ανέμελος, όχι ξέγνοιαστος. Σαν άγριο ζώο, σαν κτήνος. Περπάτησα, περπάτησα, περπάτησα...κι ακόμη. Χάθηκα στα σίγουρα, όχι με τη σιγουριά της λάθος ένδειξης στην πυξίδα -την όποια πυξίδα- μα με τη σιγουριά του αισθήματος του απόλυτου τρόμου. Γύρω μου δεν αναγνωρίζω τίποτε. Έτσι κι αλλιώς σκοτάδι, η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα. Ψηλάφισα το έδαφος υγρό μα άγονο. Έκανα να ψηλαφίσω το κορμί, δέρμα ζώου, ρύγχος, αυτιά σουβλερά. Περπατώ στα τέσσερα κι ότι θυμίζει ότι ήμουν κάτι άλλο είναι ότι θυμάμαι.
Θυμάμαι εσένα, θυμάμαι να μ' αγαπάς, κι εγώ να προσπαθώ. Έκανα να γυρίσω, έστρεψα τα πόδια, έτρεξα για ένα βήμα μονάχα. Πάγωσα. ο τρόμος είναι κάτι ζωντανό, ότι ένοιωσα εκείνη τη στιγμή όμως είχε τη βεβαιωμένη ακινησία του θανάτου. Κατάλαβα. Χίλιες νύχτες κι αν έτρεχα προς την αντίθετη κατεύθυνση, κι αν ακόμη έβρισκα το δρόμο μέσα στο πηχτό κι απόλυτο σκοτάδι του δάσους, κι αν ακόμη έβρισκα μια έξοδο, κι αν τύχαινε να βρώ το δρόμο μου για σένα...δε θα με γνώριζες, δε θα μ' αναγνώριζες ποτέ.
η παντοτινή σου αγάπη, η αιώνια καλοσύνη σου, θα ήτανε πια ένα πιατάκι γάλα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Πεθαίνεις όταν βαριέσαι να ζεις, αυτοκτονείς όταν νιώθεις ότι στον κόσμο περισεύεις... | | | |
|
athos.ioannou@gmail.com
09-07-2013 @ 05:17 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ!!!!!!!!!!!!!!! | | rania.foka@yahoo.co.uk
09-07-2013 @ 07:35 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!! ::rock.:: ::love.:: ::rock.:: | | YABER
09-07-2013 @ 07:41 | ::up.:: ::up.:: ::rock.::
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=2cQEVmEJdJI
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=amu71Rd4wJs | | Lionara
09-07-2013 @ 08:16 | δε θα με γνώριζες, δε θα μ' αναγνώριζες ποτέ. ::yes.::
Ωραίο...όλοι αλλάζουμε συνεχώς... | | Μαυρομαντηλού
09-07-2013 @ 17:20 | Κατάλαβα. Χίλιες νύχτες κι αν έτρεχα προς την αντίθετη κατεύθυνση, κι αν ακόμη έβρισκα το δρόμο μέσα στο πηχτό κι απόλυτο σκοτάδι του δάσους, κι αν ακόμη έβρισκα μια έξοδο,
κι αν τύχαινε να βρώ το δρόμο μου για σένα...----------------------
δε θα με γνώριζες, ------------------------------------------
δε θα μ' αναγνώριζες ποτέ.-------------------------------------
η παντοτινή σου αγάπη, η αιώνια καλοσύνη σου, θα ήτανε πια ένα πιατάκι γάλα.----------------------------------------------
ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΔΗΛΑΔΗ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΑΠΛΩΣ ΕΒΓΑΛΕΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΠΗΓΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΛΑΘΟΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΗΣΟΥΝ ΑΤΟΛΜΟΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΙΑΤΑΚΙ ΓΑΛΑ ΘΑ ΦΑΣ ΑΠΟΨΕ.
| | ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
09-07-2013 @ 18:56 | ::rock.:: ::rock.:: | | Διοτίμα.
21-07-2013 @ 23:47 | σύρσου, περπάτα, τρέξε, πέτα. στην κόλαση μόνο μην πας.
ό, τι και αν νομίζεις δεν είσαι ακόμα εκεί | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
