| |
το πιο απλό ,το πιο γλυκό,το πλέον τιμημένο
είναι να ζει ο άνθρωπος χωρίς την προσμονή
κι όλα αυτά που διάβασα δεν τα καταλαβαίνω
γιατί μου φέρνουν δυστυχία στην ψυχή
Μετανοείτε κι έρχονται όπου να'ναι τα τελώνια κι η κρίση
εγω ας πούμε που ξεθώριασα στον κόσμο περιμένοντας
για να μου βρει η δικαιοσύνη με την προσευχή τη λύση
και να μην δω πως πανε τα κορμιά προς τα συσσίτια σέρνοντας
κι άλλοι ακόμα που ευελπιστούν μια δεύτερη ευκαιρία
γιατί ετούτη τη ζωή την έχουν σπαταλήσει ανόητα
πως θα τους δώσει η μετεμψύχωση απόλυτη ελευθερία
να εκτιμήσουν τα μεγάλα δώρα της ζωής τα περιβόητα
πως δεν τους είδαμε -χριστέ μου -τους θανάτους των δικών μας
που ένας δε γύρισε να ιστορήσει τον παράδεισο με ένα φιλί
πως τάχα γράφουμε τις αμαρτίες μας στο μέτωπο το καθαρό μας
και ζουμε σαν ηλίθιοι με ανεκπλήρωτες επιθυμίες και οργη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
