| |
Σε γυάλινο κλουβί
με ψιθύρους, κραυγές και σφαίρες
συνομιλώ με διάφανο τζάμι
την δεύτερη επιδερμίδα
που δεν νιώθει
Αναζητώ μια μικρή χαρακιά
μια ρωγμή
τόσα χρόνια αναζητώ
θρύψαλα να το κάνω
κι αυτό και μένα
να ξεχυθεί η φωνή μου
στις χαράδρες
να πετάξει πάνω απ' τις ελατοκορφές
τις κεραυνοχτυπημένες
Με λεύτερες φτερούγες
πάνω απ' τους γκρεμούς και τους χαλιάδες
Να ουρλιάξω τραγούδι παραπονεμένο
'Ηλιε ανάτειλέ
Να σκωθούν τα αετόπουλα του ΕΑΜ
Κι οι τσοπαναραίοι που γείρανε στα ίσκια
να σαλαγίσουν ετούτο το κοπάδι
που ολόρθο
πανάθεμά το
κοιμάται
Άι και να μυρίσει ο αέρας
τσάι ανθισμένο και λατορέτσινο
Να μυρίσει λευτεριά
'Ηλιε ανάτειλέ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
