| Με κλειστές τις κουρτίνες
δυο σκιές μπαλαρίνες…
-Πώς περνά ο καιρός…
-Δυστυχώς κι ατυχώς.
-Βλοσυρός ο θεός.
-Είν’ λειψός, είν’ ζαβός.
-Δες το λίγο αλλιώς .
-Εντελώς προσεχώς…
Φώτα ανάβουνε ευθύς
τραγουδά ευτραφής…
-Κολομπίνα βαμμένη
διαρκώς σε προσμένει
μ’ ένα δάκρυ η καημένη
μιαρή, ξεχασμένη
λίγο φως ανασαίνει
στη φωλιά της κλεισμένη.
Μια φωνή απ’ το βάθος
απαγγέλει με πάθος…
-Των ευνούχων η ώρα
δείτε σήμανε τώρα
τρέχουν όλοι με φόρα
να συνδράμουν, προχώρα
διατάζουν την μπόρα
στην τρανή κατηφόρα.
Απ’ τα έγκατα βγαίνει
η φωνή πεθαμένη…
-Αφειδώς εκτελείται
η ζωή που μισείτε
στο λαγούμι σας μπείτε
μέσα εκεί τυλιχθείτε …
την φτερούγα που αρνείται
κωμικώς καμωθείτε.
Στη σκιά της κουίντας χάσκει ανάσκελα πτώμα
αρλεκίνος στο χώμα μ’ ανοιχτό τ’ άδειο στόμα…
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 2
| |  | | | |  |
|