Οχι...δεν πήγαμε εκδρομή με τους αυτόχειρες
με ερωτοτράγουδα να αναζητάμε πτώμα
κι αν φράσεις κάψαμε,που εγώ τις λέω πρόχειρες
μέσα στις στάχτες ζουν οι μνήμες μας ακόμα
Τρόπο ποτέ μου δε σου πρότεινα παράξενο
σε κυνηγούν τα γνωμικά κι οι παροιμίες
αποποιείσαι το σαρκίο το δερμάτινο
και σ εμμονές του παρελθόντος κάνεις μνείες
Ξέρω,είναι ο φόβος που τα έρμα πάντα φύλαγε
λαθεύουμε όταν τον λέμε εγωισμό
Εκείνος ήταν που έξω απ τις πόρτες,παραφύλαγε
κι αναζητούσε απήγανο κι εξορκισμό
Πλατιάζει η ανάγκη...για ποιητικά μισόλογα
νοικοκυρές τ ανακατεύουν με κουτάλες
οι χαρτορίχτρες αγοράζουνε ομόλογα
μα εσύ δεν μου έλεγες?Μη γίνεις σα τις άλλες
'Οχι μη βιάζεσαι...τη σκέψη σου δεν πλήγωσα
πάντα θα υπάρχουνε τα κλασικά βιβλία
χτυπιέμαι μες τις παραγράφους που μαστίγωσα
και στις στροφές που αναζητούσαν ασυλία
Ισως το μόνο σου,είμαι πια τ ακροατήριο
σ ένα μαβί ξεθωριασμένο χρώμα
με τα φιλιά μου ειρηνικά στο ευρετήριο
και την ελπίδα να σ αγγίξουνε στο στόμα.
'Οχι μη βιάζεσαι...τη σκέψη σου δεν πλήγωσα
πάντα θα υπάρχουνε τα κλασικά βιβλία
χτυπιέμαι μες τις παραγράφους που μαστίγωσα
και στις στροφές που αναζητούσαν ασυλία
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Χίλια μπράβο Κατερίνα
ουσία και νόημα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!