| Η ώρα ξεχάστηκε να κυλήσει!
έμεινε κολλημένη στο βλέμμα
για να γευτεί την πίκρα της χαράς της.
Η ικεσία φτεροκόπησε και τα σταυροδρόμια,
λύγισαν χωρίς ποτέ ξανά να ενωθούν.
Η μορφή ξέβαψε από το τελευταίο κύμα του δειλινού
και το σκοτάδι, κατάπιε τις επιλογές
και κοίμισε τις συγκυρίες.
Κάποτε...
-σε χρόνο μελλοντικό-
θα πιούμε ένα καφέ κοιτάζοντας τη θάλασσα
και τότε...
θα έχουμε μάθει να αγαπάμε!
Μάγδα Δούκα
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|