| ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ – Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Καλοκαίρι, ο υδράργυρος στα ύψη
Και το μυαλό ζητάει ευκαιρία, να ξεφύγει
Πάει εκεί στην αμμουδιά, μα είναι πρωί ακόμη
Τα κορμιά κοιμούνται και η θάλασσα χαλαρώνει
Ετοιμάζεται η θάλασσα. Ζητά απ τον ήλιο ζεστασιά
Φρικάρει, όταν σκέφτεται εκείνη την χοντρή
Που είναι αναγκασμένη να τη χαϊδέψει
Αλλά ευτυχώς αποζημιώνεται στη σκέψη του ‘’κορμιού’’
Αλήθεια, πώς να αισθάνεται η θάλασσα;
Όταν προσφέρει μια δροσερή αγκαλιά
Κι εμείς την κατουράμε; Είναι να μη φρικάρει;
Άραγε είναι δύσκολο να της ανταποδώσουμε λίγη αγάπη;
Πάντα είχα μια απορία. Ερωτεύεται η θάλασσα;
Και μάλλον θα μείνω με την απορία
Γιατί ούτε τη γλώσσα της ξέρω, αλλά κι αυτή σπάνια μιλάει
Αφρίζει, ξαφρίζει, κάτι μουρμουράει αλλά ποτέ ξεκάθαρα δεν λέει
Πρωί – πρωί και το μυαλό
Ψάχνει να βρει εικόνες καλοκαιρινές
Και σίγουρα η θάλασσα τις προσφέρει με απλοχεριά
Γεμάτες συναισθήματα, όπως είναι η ζωή
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 20/07/2009
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|