Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στο μπαλκόνι
 
Φωλιάζω σε 'κείνη τη βεράντα
που γίνεται αποθήκη μυστικών
Πού να 'ξερα
ότι με τέτοια ρόδινη θέα
θα ξέθαβα
μέσα από έκτακτα άρρητα
των άλλων
τη δική μου
αλγεινή αδράνεια;
Έγινα ονειροκυνηγός
που κάποτε πλανάται
σε δρόμους έρημους και ζωντανούς,
στους βρυχηθμούς των ζώων της ασφάλτου,
στους γοητευτικούς ξένους
και τα ξένα,
σε θάλασσες όπου τα φύκια
τρώνε έξαψη,
σε ολάνθιστα λιβάδια
όπου τ' αγόρια ταΐζουν
φρέσκα μήλα
Ήθελα να είμαι μια άπιαστη ποιήτρια
μέσα σε ατέρμονους δρόμους
στη χώρα του εφικτού,
του ανεπανάληπτου και
του αγνώστου
Αντ' αυτού
ρεμβάζω στ' ασφυκτικό μπαλκόνι
μια λωρίδα από μοβ-ροζ,
τα πρώτα φώτα
και συμπάσχω με το πρώτο,
ακίνητο και μοναχικό
αστέρι



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

δε γεννήθηκα βέβαια για να συμμερίζομαι το μίσος, αλλά την αγάπη
 
vasilis g.
17-07-2013 @ 15:27
Υπέροχο... ::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
17-07-2013 @ 16:02
ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ,
ΜΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΟΠΟ ΔΟΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΗ.......

::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
17-07-2013 @ 16:37
Πού να 'ξερα
ότι με τέτοια ρόδινη θέα
θα ξέθαβα
μέσα από έκτακτα άρρητα
των άλλων
τη δική μου
αλγεινή αδράνεια;
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΘΑΨΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΕ ΜΠΕΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΚΙ ΕΣΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αντ' αυτού
ρεμβάζω στ' ασφυκτικό μπαλκόνι
μια λωρίδα από μοβ-ροζ,
τα πρώτα φώτα
και συμπάσχω με το πρώτο,
ακίνητο και μοναχικό
αστέρι
ΚΑΙ ΑΝΤ'ΑΥΤΟΥ,
ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΚΡΑΝΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::no.:: ::no.::
athos.ioannou@gmail.com
17-07-2013 @ 18:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
Αγνή
17-07-2013 @ 21:09
σε θάλασσες όπου τα φύκια
τρώνε έξαψη

όπου τ' αγόρια ταΐζουν
φρέσκα μήλα
-----
ε, δεν βγάζει νόημα, σόρρυ
animus2
18-07-2013 @ 10:31
Ισως γιατι δεν το διαβαζεις σωστα. Πλαναται σε δρομους...στους βρυχηθμους...στους γοητευτικους ξενους...σε θαλασσες...σε ολανθιστα λιβαδια
Αγνή
18-07-2013 @ 12:38
χαχα, ό,τι πεις, φύκια που τρώνε έξαψη
αγόρια που ταίζουν μήλα γενικώς
ελληνικά που παίζουν πεντόβολα
Ιχνηλάτης
19-07-2013 @ 08:57
Τι έχουμε εδώ! Αξιόλογο ποίημα και αξιόλογο στιχομέλος; Σκοτώστε το!
Η γνωστή τακτική!
Ο,τι δεν καταλαβαίνουμε ή κάνουμε πώς δεν καταλαβαίνουμε, στην πυρά!
Ω εσείς ποιητές που βαθιά σκάβετε με το τσαπί σας! Ανοίξτε μπόλικους λάκους στην μεσαιωνική σας ζωή και θάψτε όλους τους άλλους προτού θαφτείτε και οι ίδιοι!
Ελεος!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο