| περάσαν τόσοι ψίθυροι από κοντά σου
σου έταξαν πολλά παιχνίδια στα συναισθήματά σου
άρπαξαν πολλά έγιναν τόσα πολλά
τόσα που δεν ξέρεις τι να πιστέψεις κι έχεις τραβηχτεί μακρυά
και θα σκεφτείς πολύ αν πρέπει να επιστρέψεις
μισώ τον κόσμο σας όσο τίποτα άλλο δε ζω
μισώ την ευχή για ζωή μαζί σας όσο σαν τίποτα
τίποτα άλλο που δεν αντέχω να ζω συμβιβασμό
κοιτάω απ το παράθυρο και ζητώ λίγη ακόμα μοναξιά
κλεισμένος μες στο δωμάτιο ασφαλής από ψεύτικη συντρόφια
όλοι άνθρωποι ο καθένας τους ένα βουνό
ένα τεράστιο τείχος που εγώ το λέω εγωισμό
μα θα μετρήσει μια μέρα της ψυχής το καλό
μα φοβάμαι πως τότε δεν θα υπάρχει η ψυχή να δεχτεί κάτι τέτοιο να μοιραστώ
αν με άκουσες πάλη Θεέ μου σε ευχαριστώ
μη μου δώσεις δικαιοσύνη αυτή τη φορά δεν αξίζει θα πεταχτεί στο κενό
άσε τους ανθρώπους άσε τη ζωή δεν αξιζει σου λεω και δεν έχω ντροπή
λέω οσα μπορώ που φοβάται η σιωη
γιατί τοσα σου λέω ειναι πλέον αρκετά
με πονάει το βλέμμα κάντο να κοιμηθει
με πονάει οτι ακούω εχει γινει κραυγή με
ποναει το χτες το παρον το μετα
με ποναει που πρεπει να με παρεις μακρυα
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|