| |
Τι μου χει μείνει πια και τι να περιμένω
Αφού τα πάντα έχουν γίνει ρημαδιό
Δεν είναι έρωτας αυτό κι ας επιμένω
Να αποδείξω πως ακόμα σ' αγαπώ
Γιατί φοβάμαι πως σε χάνω και πονώ
Πολλά τα λάθη μου και νόημα δεν έχει
Ακόμα ψάχνεις την χαμένη σου ζωή
Έχεις ευαίσθητη καρδιά και δεν αντέχει
Να αγαπάει να πεθαίνει μα να ζει
Γιατί κανένας δεν σ' αγάπησε πολύ
Κι εγώ που πίστεψα πως βρήκα πλέον πάτο
Και πως δεν έχει πια να πάω πουθενά
Είδα να γίνεται η ζωή μου άνω κάτω
Και να χρωστάω και στο τέλος τα διπλά
Γιατί ποτέ μου δεν κατάφερα πολλά
Όσο κι αν ψάξω πια δεν μου μεινε λιμάνι
Ούτε κατάφερα ποτέ ν' αναστηθώ
Ήμουνα πάντα λιγοστός και δεν σου φτάνει
Όσα κι αν έδωσα δεν ένοιωσες θαρρώ
Γιατί τα τόσα που ζητάς δεν είμαι εγώ
Είναι φορές που δεν αντέχω την αλήθεια
Θέλω πολλά μα όπως είπες δεν μπορώ
Από μικρός πίστευα πάντα παραμύθια
Και από τότε δεν μεγάλωσα λεπτό
Γιατί κρυβόμουν απ' τον χρόνο να σωθώ
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
