| |
Ο έρωτας μου έλεγες για μας δε θα
τελιώσει.
Μονάχα όταν το σώμα λιώσει
Και η καρδιά παγώσει.
Θα μαγαπάς έλεγες όσο υπάρχεις.
Όσο αναπνέεις, όσο η τρυφερή σου
καρδιά κτυπά.
Θα'μαι δώ για πάντα έλεγες,
να με προσέχεις.
Θα πραγματοποιούσαμε τα όνειρα μας.
Θα ζούσαμε ευτυχισμένη.
Μα δεν μπόρσες να τ'αποφύγεις.
Το θελε η μοιρα.
Το θελε αυτός που σε πήρε μακρυά.
Τη ταχύτητα όμως μπορούσες να
ελέγξεις.
Αυτη που σε πήρε από κοντα μου.
Αυτή που έκανε την καρδιά σου να
πάψει να κτυπά.
Σε θυμάμαι να μπαίνεις απ'την
πόρτα, να μ'αγκαλιάζεις να με φιλάς.
Σε θυμάμαι να μου λές σ'αγαπώ και
ότι για πάντα θα'σαι δώ.
Μυρίζω την κολόνια σου.
Την μυρωδιά σου.
Το μαξιλάρι που αγκαλιάζω και κλαίω.
Αυτό που τόσο σε θυμιζει.
Που είσαι τώρα?
Που να πήγες?
Πόσο μακρυά?
Δεν έχω νόημα να ζώ αφού έχασα tο
άλλο μου μισό, αυτόν που τόσο πολύ
αγαπώ, τον κύριο παράγοντα των
ονείρων μου.
Μακάρι να'ταν όνειρο,
σαν το χθεσινό.
Και να σ'είχα δίπλα μου για ακόμα
ένα λεπτό.
Γλυκιέ μου να ξερες πόο σ'αγαpώ και
πως μακρυα σου άλλο ΔΕΝ μπορώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
