| |
Ακου...ακου τη σιωπη...
Μπορεις ν'αντεξεις
την αιωνια στιγμη;
Ξεχνας συχνα΄ γνώστη
καθε αθανατης πνοης,
ναυαγε της ολικης
ταυτοχρονης ροης,
σε νερα βυθιζεσαι
της δικη σου αποφασης,
σε ωκεανο νοητο,
με ξυλινο εγω,
τον καιρο ωριμο λωτο,
μανραγορα σαρκικο
στης διανοιας το βυθο.
Ακου...ακου τη σιωπη....
Μπορεις να αντεξεις
την αιωνια στιγμη!
Ελευθερα εαυτε
το πεπρομενο σου δημιουργεις
σαν την απαθεια ενδυθης,
τις ψευδαισθησεις
αγρυπνα να λογιστεις
και θα τις δεις,
στον μαγεμενο κηπο της στιγμης
παρασταση ζωης,
οπερα ιδεας ζωντανης.
Μπορεις να αντεξεις τη σιωπη;
Ακου....την αιωνια στιγμη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
