| |
Ιούλιε...
Το πρόσωπό σου, το πιο άγνωστο,
Ιούλιε σαν βλέπω,
μια γκρι, πυκνή ομίχλη
με τυλίγει,
μια θηλιά που χάσκει,
ντροπαλά με φλερτάρει...
Με γεύση πρωτόγνωρη,
κάτι σαν καλοκαίρι,
σταλαγματιά που άθελά μου πίνω...
Μια πέτρα κάτασπρη,
με κόπο την κυλάω,
για το τίποτε...
Ακόμα κι΄η ματιά σου,
μια αποφράδα είναι στιγμή
που στην άμμο έκρυψα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
