| |
Λείπεις εσύ.. κι ο ουρανός με τυραννά
Πέφτει επάνω μου βροχή από αστέρια
Και το φεγγάρι που σε βλέπει με πονά
Καθώς σε κλέβει απ' τα άδεια μου τα χέρια...
Λείπεις εσύ.. κι η νύχτα μοιάζει φονική
Ο νους κοντά σου τριγυρνά.. σ' άγνωρα μέρη
Το σπίτι είναι μια μεγάλη φυλακή
Πόσο με πνίγει η σιωπή.. κανείς δεν ξέρει...
Λείπεις εσύ.. και αιωρούμαι στο κενό
Αναρωτιέμαι.. αν με σκέφτεσαι καθόλου
Σε χρόνο άχρονο με πούλησαν.. φτηνό
Μες στην παγίδα έπεσα ενός διαβόλου...
Λείπεις εσύ.. και η χαρά μου σπαρταρά
Μέσα στις μνήμες τις θολές του έρωτά μας
Μία στερνή να με αγκάλιαζες φορά
Για τον Παράδεισο ν' ανοίξουν τα φτερά μας...
Λείπεις εσύ.. και τίποτε δεν μου γελά
Όλος ο κόσμος στην μορφή σου ξαγρυπνάει
Ήταν τα όνειρα που κάναμε δειλά
Κι η ευτυχία.. άσπρα χρόνια μας χρωστάει...
Λείπεις εσύ.. και η σκληρή αναμονή
Από τα στήθη ξεριζώνει την καρδιά μου
Φίλη μου κάμω την σοφή Υπομονή
Ώσπου κοντά μου να γυρίσεις.. Έρωτά μου !...
7-7-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
