| |
*Το εγώ μου δεν απεμπολώ
Σπίτι μου είναι οι Αιγές
κι όλη η Ελλάς μ΄ανήκει,
το εγώ μου δεν απεμπολώ
κι ας το πουλούν οι λύκοι.
Χρώμα δεν έχω κι αρχηγό,
χρώμα ο εαυτός μου,
ότι για μένα αληθινό
είναι και ο Θεός μου.
Δεν με χωρίζουν σύνορα
ούτε και αποχρώσεις,
μες ΄τα δικά μου όρια
Ρωμιέ θα μ΄ανταμώσεις.
Δεν θα σου πω γιατί και πως,
πίστεψες στο ταγό σου,
μάθε να είσαι ο αρχηγός,
εσύ κι ο εαυτός σου.
Υπόστειλλε συνθήματα,
στο ψέμα μη ενδίδεις,
ψεύτηκα λόγια σου ταζαν
στα χρόνια της οδύνης.
Τα φέϊγ βολάν που σου διναν
κίβδηλα μόνο ήταν,
και το χρυσένιο Πακτωλό,
μόνο αυτοί τον είδαν.
Ότι για σένα αληθινό,
είναι πάντα και σώφρων,
άσε μονάχο το ταγό,
και πέσ΄του,“φίλε, μόνος μείνε“.
Δυο ετικέττες ήμασταν,
απλά με άλλο χρώμα,
ίσως εγώ με κόκκινο,
κι εσύ με μπλέ κορώνα.
Δύστυχα χρόνια δίσεκτα
περάσαμε κι οι δύο,
εγώ εδώ κι εσύ αλλού,
σε άλλο καφενείο.
Σε προσπερνούσα κι έλεγα:
Φτου σου παληό προδότη,
το ίδιο μου λεγες κι εσύ,
κι ας είχες ίδια πόρπη.
Φάγαν μιλιούνια αδερφέ
Κι εσύ ωϊμέ πεινούσες,
και εκμαγεία λάξευες,
θεούς και προσκυνούσες.
Ότι νομίζεις εθνικό
κάν΄το εθνικό να είναι,
γιατί μονάχα απ΄το λαό,
η Ελλάς,Ελλάς θα είναι.
Δίσεκτα χρόνια έρχονται
ξανά συνέλληνα μου,
κλείσε τ΄αυτιά σου στους αυλούς
κι έλα κι εσύ σιμά μου.
Και πάψε πια να προσκυνάς
Θεούς και εκμαγεία,
κύμβαλα αλαλλάζοντα
ηχούνε τα ηχεία...
Kαι μη σε πιάσουν οκνηρό,
τον ύπνο να καθεύδεις,
τα εξ΄απίνης έρχονται,και πάψε να κωφεύεις.
Το εγώ μου δεν απεμπολώ,
το ναι δε παζαρεύω,
Θεούς της Γης δε προσκυνώ,
ταγούς δεν ικετεύω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
