| Και εγώ που νόμιζα πως όλα κάποτε περνάνε
Ότι ο πόνος την καρδιά σε γαλήνη αφήνει
Το χαμόγελο και το γέλιο πια θυμάμαι
Σαν ανάμνηση τρελή που όλο σβήνει
Ένα ράγισμα που όλο μεγαλώνει,και φοβάμαι
Πως σαν σπάσει τα κομμάτια θα σκορπιστούν ερήμην
Για μια χαμένη αγάπη πια θα μιλάμε
ρίχνοντας πάλι στη ζωή μου την ευθύνη
Μα τώρα ξέρω πως οι έρωτες πονάνε
Αν είσαι ο μόνος απ'τους δυό που όλα τα δίνει
Να αγαπήσω πια άλλη φορά δεν πρόκειται λυπάμε
Έχει κουραστή η καρδιά πληγές να κλείνει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|