| Ποτάμι τα δάκρια
Τίποτα δεν υπάρχει πια
Και στέκομαι μόνη
Για άλλη μια φορά
Τη πόρτα ανοίγεις
Και μου λες πως θα φύγεις
Γυρνάς πίσω με κοιτάζεις
Μα φοβάσαι και διστάζεις
Ψάχνεις κάτι για να πεις
Από κάτι θέλεις να κρυφτείς
Αν φύγεις να το ξέρεις
Επιστροφή δεν έχει
Στο σπίτι θα μείνει η μοναξιά
Κομμάτια θα γίνουν όλα πια
Τα μάτια μου θα κλείσω
Να μη βλέπω τη σκιά σου
Θα κλείσω και τα αυτιά μου
Να μην ακούσω « γειά σου»
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|